Feestje hier, feestje daar

Na mijn vorige post was het natuurlijk weer tijd om te drinken, immers: het was dinsdagavond. Samen met Amit en Peter gingen we dus weer naar de Cain & Abels. Hier stond de PA van Chuck Norris reclame te maken voor een of ander nieuw programma waar studenten van de verschillende colleges in de USA elkaar kapot slaan en schoppen voor een of andere titel. Beetje ziek programma als je het mij vraagt, maar we kregen wel een gratis Chuck Norris T-Shirt... nooit verkeerd. Omdat Bernhard (de huisgenoot van Peter) geen zin had om te gaan zuipen, bleef Peter bij mij tukken (hij woont ver weg van campus, en een taxi in je eentje lappen is een beetje prijzig).
Woensdag was het weer tijd om in de rij te staan voor kaartjes voor de Football game. Aangezien het de wedstrijd tegen Ohio State University betrof, was er een stormloop (uitleg: OSU staat als nummer 1 geclasseerd voor dit seizoen, Texas als nummer 2, en Texas was vorig jaar landskampioen. Kaartjes voor deze wedstrijd werden op ebay voor 800 dollar per stuk verkocht!!!). We hadden pech, we kregen geen (gratis) kaartjes.... Vervolgens had ik een lunch met mijn program (studie); alle 32 studenten waren er. Wel grappig, er zijn meer niet-Amerikanen die dit programma doen dan Amerikanen, en uiteraard wordt er weer gegrossierd in Aziaten.
Donderdag had ik weer veel colleges, maar 's avonds gingen we een drankje doen met een aantal mensen van EER (mijn studie/programma). Dit was heel gezellig, maar rond een uur of 10 was het toch wel weer tijd om naar sixth street te gaan. Dit keer hadden we afgesproken met een meisje wat een tijdje in Oostenrijk had gestudeerd. Een hele aardige meid. Ze nam ons mee naar een feestje waar 'gratis' gedronken kon worden, maar bij aankomst bleek dit alleen te gelden voor vrouwen, en mannen mochten niet naar binnen tenzij ze van die vereniging waren. Dus gingen we ergens anders heen. Zij ging wel naar binnen daar, maar kwam 10 minuten later terug met een groep meiden die het daar wel gezien hadden en wel met een stel Europeanen wilden gaan drinken. Dus we gingen weer een of andere bar binnen, en op een gegeven moment komen er 2 van die meisjes op ons af, of we wat willen drinken. Dus wij kregen een whisky-cola van ze en vroegen hoe zij Angela kenden (degene die dus in Oostenrijk had gezeten). Die bleken ze helemaal niet te kennen... beetje vreemde situatie dus. Aangezien ze verder niet zo heel interessant waren, gingen wij dus maar weer op zoek naar Angela en vriendinnen (uiteraard pas na het drankje te hebben opgedronken).
Tegen sluitingstijd gingen de Oostenrijkse boys met hun buurman mee (die gaf hun een lift naar huis) en ik zou een lift krijgen van Angela. Deze lift bleek een gewone auto te zijn, terwijl wij met z'n 8en waren (5 vrouwen, 3 mannen). Even later zat ik dus op de achterbank van een overladen auto, met 4 halfdronken meisjes.... heel gezellig, maar wel heeeeel vol.

Ondanks het feit dat we een drankje hadden gedaan donderdag, hadden we besloten dat we vrijdag ons Texaanse rijbewijs gingen halen. Na wat omzwervingen hier en daar (nouja, ik heb de bus gepakt en stond binnen no-time bij het Department of Public Safety, maar Peter en Bernhard zijn via Las Vegas en Miami daarheen gegaan - ze waren iig een uur te laat, maar wel op tijd vertrokken), mochten we wat papierwerk invullen. Vervolgens werden we naar een loket geroepen waar we het volledige bedrag moesten storten ($ 24) en een ogentest moesten doen: noem 15 letters op (grootte: lettertype 10 ofzo, makkelijk dus) en noem deze 4 kleuren op: rood, geel, groen, geel.
Daarna kregen we een boekje om de theorie te studeren. Uiteraard deden we hier niet aan (van de 30 vragen moet je er 21 goed hebben om geslaagd te zijn voor je theorie, bovendien mag je het 3x proberen, alleen niet op dezelfde dag). De test was dus echt te makkelijk: ik had 78% (de test werd na 28 vragen afgesloten omdat ik de benodigde 21 vragen goed al had), en dit is te wijten aan het feit dat ik echt geen idee heb wat de boete is voor rijden onder invloed. Een ander voorbeeld: als je 40 MPH rijdt, hoeveel foot is dan je remafstand (antwoord +/- 160 ft), maarja als je de keuze hebt tussen 120, 140, 160 en 180 dan is de kans dat je goed gokt niet heel groot.
Bernhard zakte overigens, en Peter had het boek voor z'n neus liggen, en zocht alles gewoon op.
De rij-test hebben we nog niet gedaan, aangezien we op dat moment geen auto tot onze beschikking hadden, en omdat ze gingen sluiten. Plan is om die komende week te gaan doen.

's Avonds waren we uitgenodigd voor een of ander huisfeest. Ze zitten dan bij de deur klaar, en de entree is zoveel als dat jij denkt dat het waard is. Wij gaven 5 dollar pp en hadden meteen vrienden (blijkbaar geeft men normaal 2 à 3 dollar). Ze hadden hele smerige punch, gelatine-shots en bier. Overigens hadden ze maar 2 fusten, dus rond middernacht was alle drank al op (er waren ook iets meer mensen dan verwacht: 400 ipv 150). Op een gegeven moment begon iedereen ineens te rennen, dus wij stonden daar een beetje verbaasd te kijken: Politie en dus einde feest. Het was echt als in een film, heel grappig. Maar geen man overboord, want twee straten verderop was het volgende feest. Na op deze manier een aantal feesten te hebben afgelopen, was het tijd om iets te eten. On campus in een van de Dorm's van de universiteit was er een Wendy's nog wel open (hamburgerketen voor degenen die dat niet weten). Aangezien zaterdag de Football game tegen Ohio was, werden de straten gevuld met oranje puntmutsen (voor degenen die dat na vorige post nog niet doorhadden: de kleur van Texas is oranje). Na de nodige alcohol is het natuurlijk wel het proberen waard of het je maat is:


Het Football hier is dus echt bijna net zo erg als een EK of WK in Nederland. Iedereen loopt in oranje en hele massa's mensen roepen de hele dag door 'Texas'. De wedstrijd heb ik uiteindelijk hier thuis op de pit in de 'GR' gekeken.