Het semester is voorbij!

De laatste anderhalve week van het semester was nog even afzien.

Ondanks het feit dat ik 2 van mijn 4 eindtentamens al had gehad, moest ik nog 2 andere tentamens en een project maken. Allereerst wilde ik het project afronden, zodat ik daarna me vol op mijn tentamens kon richten. Het idee van het project was dat we een offshore-prospect moesten beoordelen. Dit hield in dat we een schatting moesten maken van de olie en gasreserves, gebaseerd op informatie uit verkennede boringen. Op grond van die informatie moesten we ook berekenen hoeveel een oliebron (1 put) zou produceren. Dit is natuurlijk afhankelijk van de druk in het reservoir, en deze neemt af naarmate er meer olie en gas geproduceerd is.
Met deze informatie moesten we afwegen watvoor processinginstallaties we wilden installeren (boorplatform, onderwater faciliteiten etc.) deze hebben allemaal hun eigen eigenschappen. Op basis daarvan moesten we vervolgens een plan maken hoe de verdere ontwikkeling van het veld moest gebeuren: hoeveel oliebronnen ga je boren, en wanneer.
Uiteindelijk moesten we dit behalve technisch, ook nog eens financieel uitrekenen. Dus kosten, opbrengsten, afschrijvingen e.d. en uiteraard was het doel om een zo hoog mogelijke netto contante waarde te krijgen voor het project.
Het uiteindelijke doel was om aan de 'board of directors' een voorstel te doen voor de ontwikkeling van het project.
Het was een hele klus, want het aantal mogelijke scenario's dat je kon uitwerken was werkelijk ongelimiteerd, de truc was dat je een afweging moest maken. Na ongeveer een week full time eraan gewerkt te hebben (>12u/dag), was ik 'klaar'.

Halverwege het project zijn we met een paar studiegenoten naar een koreaans restaurant gegaan om eens uit te proberen hoe de koreaanse keuken is (een van mijn studiegenoten is koreaans, vandaar). Het was erg gezellig, en lekker!

Inmiddels begint het in Texas ook herfst te worden, hier een paar foto's van herfst on campus:


Maar de natuur is wel een beetje verward, want behalve deze herftse taferelen, bloeien er ok lente bloemen:


Na het inleveren van mijn project, was het tijd om te studeren voor mijn tentamens. Ik had eerst 3 dagen voor Geologie. Er stond wat op het spel, want als ik een 8.6 zou halen voor mijn tentamen, zou ik een A krijgen (voor mijn mid-term tentamen had ik een 8.4). Het tentamen zelf was op zaterdagavond 19-22u. Na ongeveer een uur was ik klaar, en aangezien dit voor bijna iedereen het laatste tentamen was, werd er daarna een drankje gedaan. Uit voorzorg ben ik maar met de auto gegaan, dan wist ik in ieder geval zeker dat ik niet te veel zou drinken en de volgende dag nog wat kon studeren. Ik was rond een uur of elf nog de enige die nuchter was :-(.

De volgende dag ging het studeren weer verder: Olie & Gas recht. Alleen al mijn aantekeningen waren 55 pagina's (uitgetypt, lettertype 10). Extreem veel werk dus, en mijn motivatie was niet helemaal meer wat het geweest was.
Dinsdag kwamen m'n moeder en stiefvader aan in Austin, dus ben ik ze gaan ophalen van het vliegveld en hebben we een hapje gegeten. Daarna ben ik meteen weer doorgegaan met studeren, want gisteren had ik het tentamen.
Ik moet zeggen: ik kon alles prima beantwoorden, maar wel op de ingenieursmanier: dit zijn de punten van belang, en dit is het antwoord. 25 minuten voor tijd was ik klaar. Ik had 6 pagina's geschreven, en leverde de boel in. Alle rechten studenten keken me aan alsof ik gek was. De meesten waren al bezig met hun 2e bundel papier (soort boekwerken met 16 blz), sommige zelfs al met hun 3e!
Ik ben heel benieuwd naar mijn cijfer voor rechten, ik hoop maar op het beste.

Voor de andere vakken heb ik al mijn eindcijfer: mijn tentamen Geologie was prima gegaan: een 9.0 dus een A als eindcijfer.
Voor het vak van het project: ook een A, en een eervolle vermelding: 2e van m'n klas.
En voor het derde vak tenslotte: een eervolle vermelding voor mijn term-paper (over aardgasprijzen in Europa, ik zal 'm binnenkort posten), en ik was de beste van m'n klas (en dus uiteraard een A als cijfer).

Met andere woorden: het was een behoorlijk geslaagd semester!

Tentamens

In verband met het feit dat ik hard aan't studeren ben voor m'n tentamens, schrijf ik pas later deze week een nieuw verhaal.

Laatste week colleges

Allereerst maar even terugkomen op mijn auto: een kabel van de accu naar de motor bleek een slechte verbinding te hebben, en die is netjes vervangen. Ik werd maandagmiddag gebeld dat ik m'n auto kon komen ophalen, en kreeg hem zonder enige moeite mee, de reparatie (en ophaalservice) viel onder de garantie.

Aangezien ik donderdag 2 tentamens had, stond het begin van de week in het teken van hard studeren. Dinsdagavond had ik even wat afleiding nodig en ben ik naar de bioscoop gegaan. Nouja, bioscoop... Hier aan de overkant hebben ze een heel klein bioscoopje, wat natuurlijk prima is als je niet de hele avond hebt. De film: Borat. Enorm geestig, maar behoorlijk hard, en hier en daar voelde ik wel de plaatsvervangende schaamte!

Na mijn tentamen was het natuurlijk tijd voor een drankje. Nu ik een auto heb, heb ik een goede manier om mezelf in de hand te houden (nouja, vooral om niet overgehaald te worden voor "nog eentje dan"). Ik heb namelijk nog 2 tentamens en een project af te maken, dus ik kon mezelf niet de vernieling in zuipen. Natalia (zie eerdere foto's) dacht daar anders over: extreem geestig hoe dronken die was!
Vrijdagavond hadden een paar meiden die ik via-via ken een cocktail-party georganiseerd. Aangezien dit ergens was waar geen bussen komen, besloot ik maar weer te rijden. Bernhard en ik waren uitgenodigd (Peter ook, maar die is naar Mexico, want die is al klaar met al zijn tentamens), en besloten Patrick, Justin en Ben mee te nemen. Daar aangekomen werden we overdonderd met on-Delftse taferelen: wij, 5 gasten, komen binnen bij een feestje waar op dat moment 1 andere kerel aanwezig was, met tussen de 30 en 40 vrouwen!
Om in te komen vestigden we ons strategisch rond de tafel met de wijn: behalve dat er genoeg te drinken is, komt iedereen daar automatisch langs om een wijntje te halen; en moeten ze wel een praatje met je aanknopen.
Het was erg gezellig, maar rond een uur of 12 liep het op zijn einde. We waren nog niet moe, dus besloten naar Cain & Abels (de dinsdagavond kroeg) te gaan voor nog een paar biertjes. En deze biertjes en de eerdere wijntjes creëerden een gezellige en losse sfeer:

Justin, Jessica en Jenn

Justin, Jessica, Bernhard en Patrick

Jenn, ik en Ben

Zaterdag avond gingen we weer naar de bioscoop; dit maal naar een wat serieuzere film: Blood Diamond. Een meeslepende thriller, aanrader!
Zondagavond tot slot (de reden dat ik dit verhaal op maandagavond schrijf, in plaats van zondag), had de studievereniging van Petroleum Engineering een borrel georganiseerd op 6th street, ter ere van het einde van het semester: voor $ 5,- was alles afgekocht. Nu had ik vanmorgen (maandagmorgen dus) een afspraak met een immigration advisor van de international office, maarja, ik had het armbandje (het toegangskaartje) al gekocht, dus ik kon niet niet gaan. Dus ik besloot te gaan, maar op tijd (1u) naar huis te gaan. Ben reed deze keer, dus je raadt het al: ik had 'm lekker hangen :).
Wat een topfeestje!

Vanochtend ging om 7:30u de wekker, en ik moet zeggen dat ik me topfit voelde! Ik heb nu mijn papierwerk voor het verkrijgen van een visum in orde, dus als het goed is kan ik volgend semester zonder problemen door!

tot volgende week.

Auto & cowboylaarzen!

Zoals ik in mijn vorige post al schreef, ging ik maandag kijken naar een auto. Ik had wat research gedaan op internet, en had een Volkswagen New Beetle uit 1999 gevonden die voor een goede prijs te koop werd aangeboden. Bij de dealer aangekomen, bleek hij hier en daar wat krasjes te hebben, maar van binnen was het net een vuilnisbak. Behalve dat hij behoorlijk smerig was, hingen de bedieningsknopjes voor de ramen uit de deur, en was het nog het e.e.a. mis. Hij reed wel als een zonnetje, maar ik dacht aan hoe ik met een auto om ga, en dat ik deze niet wilde bezitten, al kreeg ik 'm gratis (bij wijze van spreken natuurlijk).

Onverrichterzake keerde ik terug naar huis, waar ik mijn zoektocht op internet voortzette. Ik bedacht dat ik dan beter wat meer geld uit kon geven, en een gecertificeerde auto kon kopen (dat wil zeggen, met fabrieksgarantie). Ik vond een rode Chevrolet Cavalier uit 2004 online, met slechts 18700 mijlen op de teller, dus ik besloot naar de dealer te gaan. Hij zag er prima uit, en reed ook prima, dus ik was oprecht geïnteresseerd. Maar nu begon het interessante deel: afdingen. Naar het bleek, had ik de internetprijs te pakken, die een stuk lager was dan de prijs die op de auto geplakt was, en waar ze niets vanaf wilden halen. Een proefrit met een andere auto later, bleek er nogsteeds niets van de Chevy af te gaan, maar was hij nog altijd de beste optie (die andere auto was 1000 dollar goedkoper, maar had 40000 mijl meer op de teller en had een mindere uitrusting). Uiteindelijk besloot ik dus maar voor de Cavalier te gaan. Helaas was het inmiddels zo laat, dat ik geen verzekering meer kon afsluiten, en de Texaanse wet verbiedt dan dat de dealer de klant de auto meegeeft (dealer is verantwoordelijk voor eventuele schade). Dit gaf me overigens wel extra tijd om de verzekering op mijn gemakje te regelen.
Woensdag ging ik de auto ophalen, en heb ik een rondje getoerd en wat foto's gemaakt:




Toen deze foto's woensdag genomen werden, was het nog heerlijk een graad of 28 (celcius). De volgende dag was dat prompt voorbij! Het was 6 graden. 's Avonds besloot ik in plaats van in de kou op de bus te wachten, lekker warm de auto te pakken. Vanwege de kou kostte het starten wat moeite, maar ik was binnen no time downtown en kon de auto recht voor de bar parkeren.
Op de terugweg kon ik ook weer redelijk in de buurt parkeren, direct bij mijn dorm kan niet, want hier is alles voor vergunninghouders, en een vergunning kost 1000 dollar per semester, dus dat is niet echt interessant!


Vrijdag zou ik met Peter en Ben naar een western store gaan. Ik zou rijden, want zowel Peter als Ben hadden mijn auto nog niet gezien. Bij mijn auto aangekomen, startte deze niet meer. Zul je net zien, heb je hem net 2 dagen, start hij niet meer. Het bleek een kapotte accu: de auto had natuurlijk een tijdje stil gestaan voordat hij weer verkocht werd en dat is nou eenmaal niet goed voor een accu. Maar ondertussen kon ik de boys niet gaan ophalen.
Ben besloot te rijden, en haalde mij en Peter op. Korte tijd later stonden we bij de Western-wear store. Ik heb nog nooit zoveel cowboy-laarzen bij elkaar gezien! Genoeg keuze dus...


Na wat passen en uitzoekken, had ik een leuk stel gevonden. Peter kwam er niet uit, en besloot nog even te wachten en de uiteindelijke keuze samen met Bernhard te maken (die was er nu niet bij).
Ik had meer succes, en vond deze laarzen:


Eenmaal teruggekomen, kwam de Chevrolet dealer mijn auto ophalen. Nu is het afwachten, ik hoop dat ik hem morgen weer kan oppikken. Gelukkig heb ik garantie.... (al vrees ik dat dat wel ff zeuren wordt).
Doordat ik mijn auto nu toch niet ter beschikking had, moest ik een afspraak met een vlieginstructeur afzeggen. Ik zou zaterdagmiddag naar het vliegveld gaan om kennis te maken met een vlieginstructeur en om te horen hoe het geheel van vlieglessen e.d. in zijn werk gaat. Nu ik geen vervoer had, moest ik dat helaas uitstellen. Het staat nu op het programma voor volgend weekend.
Eerste prioriteit is nu weer de studie: ik heb donderdag 2 tentamens.

Thanksgiving

Afgelopen week stond in het teken van Thanksgiving. Iedereen had in ieder geval donderdag (thanksgiving-day) en vrijdag vrij, maar de meeste colleges gingen woensdag al niet door, dus veel mensen gingen dinsdag avond stappen.
Ik had echter veel werk te doen: ik moe(s)t een paper schrijven over de prijs van aardgas, en dat valt behoorlijk tegen. Eén biertje gunde ik mezelf echter wel, want ik had de hele dag hard gewerkt. Dus ik ging met Peter en Amit een biertje drinken in de Cain & Abels (binnenlands bier voor $1). Daar kwamen we Rali tegen, een aardig meisje van Bulgaarse afkomst. Maar meer dan aardig is ze niet, en zal ze zeker niet worden, al wil ze dat wel graag. Iedere keer als ze in de buurt komt, wordt ik eerlijk gezegd behoorlijk nerveus: ze komt te dichtbij staan en is over-geïnteresseerd in alles. Ze vroeg me waarom ik haar niet had gebeld, waarop ik uiterst praktisch antwoordde dat ik haar nummer niet had. Zij reageerde met de opmerking dat Peter haar nummer wel heeft. Om er vanaf te zijn vroeg ik daarom waarom ze dan niet aan hem ging vragen waarom hij haar niet gebeld had. Amit stond naast me en vertelde even later toen ze weg was dat hij nog nooit zo'n botte opmerking gehoord had, zeker gezien het feit dat ik ook nog stond te sms-en terwijl ik met haar stond te praten. Helaas begreep ze de hint niet en wilde ze toch mijn telefoonnummer en programmeerde ze die van haar in mijn telefoon. Helaas voor haar zal dat weinig veranderen in mijn belgedrag.
Toen Peter en Amit vertrokken, ben ik ook maar gegaan, zodat ik de volgende dag nog een paar uurtjes aan mijn paper kon werken alvorens richting Houston te vertrekken.

Voor thanksgiving waren Heather en ik uitgenodigd door Ben om dit bij zijn ouders in Humble (vlak boven Houston) te vieren. Woensdagmiddag vertrokken we daarom met zijn drieën vanuit Austin richting Houston. Zoals te verwachten viel, waren we niet de enigen die een roadtrip gingen maken: de eerste 2 uur was filerijden. Het was wel een leuke rit met mooi uitzicht over het Texaanse landschap (groen!) en waarbij we langs een groot aantal olie en gas bronnen reden. Uiteraard was het ook gezellig in de auto:

Dit dorpje halverwege tussen Houston en Austin deed me een beetje denken aan cowboyfilms. Zoals je kunt zien had ik tijd zat om daar over na te denken: we stonden in de file.


Bij Ben's ouders aangekomen maakten we kennis met Pa, Ma , Opa en twee zussen met aanhang. En we werden getrakteerd op een heerlijk home-made meal. Uiteraard werd er gebeden voor het eten. Na het eten en een uitgebreid gesprek met ouders, waarbij een hoop herinneringen aan Nederland werden opgehaald: de keukenhof, kaas, stroopwafels en 'vieze' drop enz. (Ben's ouders wonen een groot deel van het jaar in Londen en komen regelmatig in Nederland). Daarna gingen we naar de lokale sports bar (midden op een industrieterrein) waar Ben had afgesproken met vroegere klasgenoten.


Laat werd het niet, want Ben moest om 6.30u de volgende ochtend weg om mee te doen aan een lokale hardloopwedstrijd. Heather en ik besloten niet mee te gaan, maar een beetje uit te slapen. Het thanksgiving diner werd 's middags (12.30u) al gehouden, omdat Ben's oudste zus nog naar haar 'schoonouders' moest en wij nog terug moesten naar Austin. Ooms, tante's, Oma, neefjes en nichtjes, het was een drukte van belang, maar heel gezellig, en heel veel en lekker eten.
Na nog gezellig te hebben nagetafeld (alleen niet aan tafel)...


... vertrokken wij weer richting Austin. De trip terug naar Austin ging beduidend sneller dan de heenweg, maar duurde alsnog 3 en een half uur (het is bijna 300km). De volgende ochtend moesten we alweer vroeg aantreden want de traditionele thanksgiving wedstrijd tussen Texas en Texas A&M (de andere grote universiteit van Texas) stond op het spel (we hebben het dan over sport nummer 1 in het zuiden van de USA: American Football). De Aggies (A&M) hadden al 9 jaar op een rij verloren, en dit zou vrijwel zeker nummer 10 worden. Helaas niet dus....
De wedstrijd was matig, en de Aggies waren zeer doeltreffend met hun aanvallende spel, uiteindelijk wonnen ze met 12-7 (2 touchdowns tegen 1). Heel Austin was depressief, met uitzondering van Ben, want die had zijn bachelor gehaald bij A&M en het is traditie dat je aanhanger blijft van de universiteit waar je je bachelor hebt gehaald (slechts heel weinig mensen doen ook een Master's studie hier in de USA).


's Avonds moest het verdriet dus een beetje weggedronken worden op 6th street. Waar het ondanks het verlies, erg druk was.


Het hele weekend heb ik besteed aan het verder schrijven van mijn paper. Deze heb ik vanavond 'voorlopig' afgerond (ik heb het nog niet nagelezen, dus zal nog wel e.e.a. moeten wijzigen).
Morgen ga ik kijken naar een auto, en wellicht koop ik hem. Meer nieuws volgende week, nu ga ik tukken!

Rustig weekje

Deze week heb ik weinig beleefd. Het is niet meer zo druk qua studie, maar de finals zitten er weer aan te komen, en qua leeswerk loop ik een beetje achter. Deze week heb ik geprobeerd in te lopen. Helaas ging dat niet zo snel als ik zou willen. Behalve leeswerk moet ik ook een paper schrijven over de ontwikkeling van de aardgasprijs in de Europese markt. Ondanks dat ik het onderwerp zelf heb uitgekozen, heb ik een beetje problemen met mijn motivatie. Dit zal komende week vast anders worden, nu de druk begint toe te nemen om het af te krijgen (moet volgende week ingeleverd worden). Ik maak me er overigens niet echt zorgen om.
Dan was er ook nog goed nieuws deze week. Een van mijn docenten blijkt de voorzitter van de 'admissions committee' te zijn en verzekerde me dat ik me geen zorgen hoefde te maken over mijn toelating voor volgend semester. Met andere woorden: officieus ben ik al toegelaten, nu alleen nog wachten op de officiële bevestiging.
Wat betreft vrije tijd was het ook een rustig weekje. Woensdagavond ben ik met een paar studiegenoten een uurtje of twee naar 6th street geweest omdat we uitgenodigd waren door twee mensen van PFC Energy. Dit is een consultancy firma die op zoek is naar mensen met onze achtergrond. 's Middags hadden we al een presentatie van ze gehad, en dus was het nu tijd om informeel te integreren.
Op donderdagavond zijn we met een groep gaan bowlen. Dikke pret en lage scores, gevolgd door een vroege gang naar bed.
Zaterdag ten slotte, zijn we met een paar man uit eten geweest in de 'Olive Garden' (een keten van italiaanse restaurants) ter ere van het feit dat Natalia deze week haar US staatsburgerschap heeft gekregen. Daarna hebben we een filmpje gekeken.

Helaas heb ik geen foto's gemaakt deze week, iedere keer vergat ik mijn fototoestel mee te nemen. Volgende week beloof ik een hoop foto's te posten: donderdag is thanksgiving en ik ga met Ben mee naar zijn ouderlijk huis (in een dorpje in Texas) om dit te vieren, ben heel benieuwd.

Steengoed!

Deze week begon al goed: maandagochtend was ik vroeg opgestaan om kaartjes te gaan halen voor de laatste American Football (thuis-)wedstrijd van het seizoen. Deze wedstrijd wordt traditiegetrouw gespeeld tegen de rivaliserende universiteit in Texas: Texas A&M. De winnaar krijgt de Lonestar Cup en mag zich kampioen van de staat Texas noemen. Ik was dus vroeg opgestaan omdat ik vermoedde dat deze wedstrijd wel populair zou zijn, en aangezien er maar 2.000 kaartjes worden weggegeven, terwijl er 50.000 studenten zijn, wilde ik er vroeg bij zijn. (studenten die aan het begin van het jaar een compleet sport-pakket hebben gekocht, dat heb recht geeft op toegang tot alle sportevenementen, moeten voor de populaire sporten: Football en Basketball, van te voren kaartjes halen aangezien er niet genoeg kaarten zijn voor iedereen.)
De uitgifte van kaarten begint altijd op maandagochtend om 9u, maar aangezien ik drukte verwachtte, kwam ik om tien over acht bij het stadion aan. Daar lagen mensen met luchtbedjes en slaapzak in de rij, die toen ik aan kwam rond de 300 man lang was. Toen om 9u de loketten open gingen, stonden er inmiddels minstens zoveel mensen achter mij in de rij. Uiteindelijk had ik om kwart over elf de kaartjes. (ik had studiemateriaal bij me, dus die tijd was niet geheel verloren geweest).

Dinsdag kreeg ik twee tentamens en een huiswerkopgave terug. De huiswerkopgave had ik wel een goed gevoel over, en dat bleek terecht: 202 punten van de 210. Het eerste tentamen dacht ik wel aardig gemaakt te hebben, dit was het tentamen voor geologie waarover ik al eerder geschreven heb: we moesten mineralen en steensoorten onderscheiden. Ik bleek het meer dan aardig gedaan te hebben: 98/100! Het andere tentamen was een ander verhaal. Toen ik het de donderdag ervoor maakte, had ik zo’n gevoel van: “Het kan vriezen, het kan dooien”. Zeker toen de docent bekend maakte dat de scores tussen de 13 en 99 (uit 100) lagen en het gemiddelde 70 was, vermoedde ik dat ik dan wel ergens rond de 50 zou zitten. Niets bleek minder waar: ik had de 99! Dat moest gevierd worden! Helaas was er niemand die ’s avonds kon gaan drinken aangezien iedereen tentamens had…
Uiteindelijk was dit niet zo heel erg, aangezien ik woensdag een inhaalcollege rechten had, en een lab-sessie voor geologie, waarbij we core-samples moesten bestuderen (dit zijn cilinders grond die met behulp van een holle boor uit een boorgat zijn gehaald). Dit was niet bijzonder spannend, al was het wel grappig om naar gesteente te kijken dat zo’n 5 km onder de grond heeft gezeten en miljoenen jaren oud was.

Donderdag was weer een enigszins drukke dag: om 8u ’s ochtends had ik een tentamen, en om half vier moest ik een presentatie geven over Antimoon (dat is een mineraal half metaal dat gebruikt wordt voor het brandveilig maken van kleding, en voor laptop en gsm batterijen). Het tentamen was werkelijk te gemakkelijk, maar dat maakt je meteen aan’t twijfelen. De presentatie ging prima, al werd ik gebeld op het moment dat ik presenteerde. Het geluid van mijn mobiel stond uit, maar het is toch een behoorlijke afleiding. Het bleek de recruiter van Shell te zijn die ook al op de tailgate was vorige week. Ze waren zeer geïnteresseerd in mij, en gingen op zoek naar een potentiële stageplaats voor me, maar wilden daarvoor nog even verifiëren wat mijn voorkeuren waren. Klonk zeer positief!
’s Avonds was het dan eindelijk tijd voor een drankje, maar verder niets bijzonders.

Vrijdagavond zijn we naar de bioscoop gegaan, naar de film “The Departed” zeker een aanrader!

Zaterdagochtend ging de wekker alweer vroeg, want om 8u moest ik bij de faculteit zijn voor een fieldtrip van Geologie. We hebben een rondje Centraal-Texas gedaan waarbij we bij verschillende formaties stops maakten:

Zie de gelaagdheid.

Hier is daar niets van te zien (ingestortte grot)

En hier is het weer terug (man in groen is m'n Prof., Dr. Olson)

Op naar de volgende locatie.
(voorste rij: Ben en Natalia, daarachter: Bari en Sandeep)

Voorbeeld van erosie: linker gedeelte is het originele gesteente, rechts is daarvan ge-erodeerd. (zie ook de maan)

Allemaal kijken, terwijl Dr. Olson uitleg geeft.

En even poseren.

Deze rivier ligt in een state-park. Behalve dat het een prachtig stukje natuur is, is het voor geologen ook zeer interessant, aangezien lagen gesteente van verschillende leeftijden vlak bij elkaar liggen. De rivier kan trouwens binnen 5 minuten met 3 m stijgen, wat resulteert in een ware wild-water rivier.

Veel mensen stellen zich dit voor als ze aan Texas denken. Dit is echter geen woestijn, de rozige kale plekken zijn keihard graniet. Wonderlijk dat daar überhaupt iets op groeit!

De grootste granietmijn van de USA. Het Capitool is van dit graniet gemaakt.

Dit is hoe Texas er echt uit ziet: Groen! Met behalve gewone bomen en planten, hier en daar ook een cactus.

Nog een voorbeeld van gesteente waar we naar keken. Zie de scheuren in de lagen steen. En merk ook op dat deze ten opzichte van elkaar zijn verschoven!

Nog een paar mooie Texaanse plaatjes.

Meer foto's op Photobucket, november (wachtwoord: sartaxi).

Tailgate

De afgelopen week stond in het teken van hard werken: zoals ik al eerder verteld had, had ik 2 tentamens en 2 zeer grote huiswerkopgaven, en dat heb ik geweten!
Dinsdag had ik mijn eerste tentamen en deadline voor huiswerk. Het tentamen was voor Geologie en besloeg maar een beperkte hoeveelheid stof. Vooral dat laatste is vervelend, want ondanks het feit dat er dus niet zoveel te bestuderen is, is het vrijwel onmogelijk om in te schatten waar de vragen over zullen gaan (en dus waar je de nadruk op moet leggen bij het studeren). De huiswerkopgave voor dinsdag had ik in het weekend al gedaan, dus maandag heb ik de hele dag op mijn tentamen gestudeerd. Het tentamen ging prima, al bleek dat ik mijn aantekeningen van de eerste collegeweek was vergeten te bestuderen (die stonden in een apart 'schrift'), en laten er nou net 2 belangrijke vragen daarover gaan..... Dinsdagmiddag meteen aan de slag gegaan met mijn huiswerk voor donderdag. Dit was niet zo heel moeilijk, maar extreem veel! (het bleek later ook dubbel te tellen!) Rond een uur of 1 's middags begon ik ermee, en op 1,5 uur college, en 1 uur pauze voor avondeten na, ben ik er non-stop mee aan de slag geweest, totdat ik het eindelijk af had (om 2 uur 's nachts!). Ik moet zeggen dat ik er flink de pest over in had, omdat iedereen naar 6th street ging (vanwege Halloween), en behalve dat ik dat feest gemist heb, was ik lang genoeg wakker om iedereen thuis te zien komen :(.
De volgende ochtend moest ik dus gaan studeren voor mijn tentamen, maar in plaats daarvan heb ik wat slordigheden in de huiswerkopgave gecorrigeerd (kennelijk ben je toch niet zo fris meer na dik 10u werken). Om 3 uur begon ik dan uiteindelijk aan het studeren voor het volgende tentamen, maar gezien de hoeveelheid stof, bedacht ik al snel dat ik niet alles ging doen. In plaats daarvan heb ik alleen de belangrijkste dingen bestudeerd: en met succes (hoop ik). Ik heb nog geen uitslag van het tentamen, maar ik heb er een goed gevoel over. Donderdag kreeg ik overigens mijn tentamen van dinsdag, en de huiswerkopgave van dinsdag alweer terug: respectievelijk een A- en een 98/100. Niet verkeerd dus.

Uiteraard had ik na deze drukke week wel een drankje verdiend, dus met een paar studiegenoten zijn we weer naar de Midnight Rodeo gegaan. Overigens kwamen we daar de boys van de business school ook tegen (Peter, Bernhard, Nicolaï enz.).

Alex en Ashwin proberen te 'line-dancen'

Ben, Ashwin en Alex

Ben leert Nicola (Aus) de 'two-step'

Ashwin gooit zijn charme in de strijd.

Vrijdagavond ben ik maar weereens 'ouderwets' naar 6th street gegaan. Deze keer met Federico (studiegenoot) en Amit, Blake (uit zelfde complex als ik) kwam wat later.

Federico met een landgenote (Venezuela)

v.l.n.r.: vriend Amit, Amit, ik, Blake

Zaterdag was het weer Football-dag. De Community for Petroleum Engineers organiseerde een tailgate-party (gesponsord door Shell). Met andere woorden: vanaf 1 uur 's middags tot 6u 's avonds (kick-off van de wedstrijd), was het gratis BBQ & Bier. Wie ben ik om dan niet langs te komen? En, sja..., als ik dan ga, kan ik net zo goed een stel vrienden meenemen. Dus Amit, Bernhard, Justin en Peter kwamen dus ook naar de parking waar de tailgate was:

Ashwin, Peter en Amit

Alex en Justin

Bernhard en Ben

Ashwin, Alex, Ben en ik

p.s.: meer foto's zijn te vinden op 'photobucket'. Zie de bovenste link in de navigatiesectie (rechts). Klik op de link, wachtwoord = sartaxi, de foto's zijn per maand gesorteerd.