maandag 23 juni 2008

Key West, Miami Beach & "the Pacific Northwest"

Na mijn vorige stukje zijn we dus naar Key West gereden over de Overseas Highway. Deze bestaat onder andere uit de 7 mile bridge (bekend van onder andere de film "True Lies"). Speciaal voor Laane heeft Ghys een hoop foto's van de bruggen gemaakt.
In Key West zaten we in een TE relaxed hotel... kostte natuurlijk wel wat, maar we hadden het echt prima. We hebben daar twee ochtenden en een middag gedoken (6 duiken in totaal) en verder gerelaxed, voetbal (NL-Roemenië) gekeken, uitgeslapen en barretjes uitgechecked.
Op donderdag zijn we vervolgens teruggereden naar Miami. Daar zaten we in een hotel in Miami (South-) Beach. Het Art-Deco district om precies te zijn. Het hotel was dan ook echt te hip, met roze muren enz. Helaas staan de foto's (nog) niet online (m'n internet verbinding in de laatste paar hotels is te traag om foto's te uploaden), maar blijf mijn fotosite checken, want zogauw ik kan verschijnen ze daar (http://photos.sartaxi.com).
In Miami Beach hebben Ghijs een aantal clubs bezocht waar zowaar bijna Europese muziek werd gedraaid, heel relaxed! Op zaterdagochtend om 4u ging vervolgens mijn wekker omdat de taxi mij om 4:30u naar het vliegveld zou brengen. Dit was afzien, te meer aangezien we pas rond een uur of half drie terug in het hotel aan kwamen. Op het vliegveld in Miami ging alles vervolgens prima, totdat ik in het vliegtuig zat, en de vermoeidheid echt insloeg als een bom. Vervolgens werd ook nog eens mede gedeeld dat we in verband met het weer wat later weg zouden gaan van de gate.
Het gevolg van deze vertraging was dat toen we op Atlanta landden (en uitstapten) mijn vliegtuig naar Seattle (waar ik Joop zou ontmoeten) al een kwartier weg was (ik was in de terminal om 8:45u terwijl mijn connectie al om 8:30u was vertrokken). Gelukkig wist ik dat er een uur later nog een vliegtuig die kant op ging, dus ging ik naar de balie om mijn overboeking te regelen. Daar bleek echter dat ik niet op die vlucht was overgeboekt, maar op de volgende (die pas om 15:00u vertrok!!!!!!). Dat trok ik natuurlijk erg slecht, maar de 9:30 kist zat vol.
Daar legde ik me natuurlijk niet bij neer en ging naar de gate waar de kist van 9:30u zou vertrekken. Hij zat inderdaad vol, en er stonden al 10 mensen op de standby lijst. Ik wilde sowieso ook op die lijst, maar natuurlijk liefst bovenaan; en dit is waar ik voor het eersteprofiteerde van het feit dat ik net het KLM Flying Blue silver level had bereikt: ik werd meteen bovenaan de lijst gezet, en heb die vlucht dus alsnog gehaald (er vielen 3 mensen weg, dus de eerste drie mensen van de stand-by list mochten mee).
In Seattle stond Joop me al op te wachten, samen met Ellen (oud huisgenoot van Venna). Met zijn drieën zijn we vervolgens naar Olympic National Park gereden, waar we nog een berige hike gemaakt hebben (zie foto's zogauw ze online staan): nogal een vreemde gewaarwording, waar ik 's ochtends vroeg nog in een hotel aan het strand zat, en 's avonds een hike maak op een berg in de sneeuw!!!
De volgende ochtend was het tijd voor een tweede hike, waarna we Ellen op het vliegtuig terug naar Houston hebben gezet, en zelf onze hotels hebben geregeld.

Vandaag heb ik een auto gehuurd en ben ik naar de Mount Saint Helens (National Vulcanic Memorial) gegaan. Dit was erg imposant (het is een vulkaan die in 1980 voor het laatst echt hard is uitgebroken waarbij 250 kubieke kilometer berg naar beneden is gekomen)!
Morgen staat Mount Rainier National Park op het programma, waarna ik woensdag met Joop naar de Boeing fabriek ga. Donderdag vlieg ik naar New Jersey om de laatste paar dagen mijn tante nog te bezoeken. Tegen die tijd komt er een volgende update.

zaterdag 14 juni 2008

Key Largo

De afgelopen paar dagen (sinds woensdag-avond) hebben we in Key Largo doorgebracht. De eerste dag hebben we gerelaxed en rondgekeken waar we wilden gaan duiken, en vrijdag en vandaag (zaterdag) hebben we flink gedoken. Ik heb 6 duiken gemaakt en een theorieles gehad waardoor ik nu mijn PADI Advanced diver 'brevet' heb, en Ghijs heeft 8 duiken gemaakt. Uiteraard zijn er onderwater foto's gemaakt, maar gezien het feit dat we in dit hotel geen internet hebben en 'inbreken' op het gratis wireless internet van het hotel aan de overkant van de jachthaven, gaat het uploaden van foto's niet bepaald soepel.
Morgen vertrekken we uit Key Largo om door te rijden naar Key West. Het plan is om ook daar een paar duikjes te maken en het nachtleven een beetje uit te checken. Daarover meer in mijn volgende verhaaltje.

dinsdag 10 juni 2008

Snel Berichtje uit Baltimore

Afgelopen week ben ik met Tante Jeannette, m'n moeder en Ghijs op stap geweest in Philadelphia, Baltimore & Washington DC. Ik heb nog geen tijd voor een verhaaltje, maar foto's zal ik regelmatig (proberen) te uploaden, dus houd het in de gaten op: http://photos.sartaxi.com/

dinsdag 27 mei 2008

Meer Graduation foto's & Las Vegas

Ik heb nogsteeds geen tijd om een verhaal te schrijven (ik ben hard aan't inpakken, want donderdag vertrek ik uit Austin (voor goed!?)). Maar bij deze wat meer foto's van mijn afstuderen:



En van mijn trip naar Vegas met Angel (de Mexicaanse studiegenoot van me, zie foto's):

dinsdag 20 mei 2008

Afstuderen & Fam. in Austin

Zogauw ik tijd heb, en de rest van de foto's van mijn zusje heb gekregen, komt hier een uitgebreid verhaal over mijn afstudeerceremonies en over de Fam die in Austin is/was.
In de tussentijd moeten jullie het hiermee doen:


















Hier een filmpje van de ceremonie van de Graduate School. Dit was de ceremonie voor alle Master's studenten:



En hieronder een filmpje van de Jackson School of Geosciences (mijn faculteit). Deze was iets persoonlijker:

woensdag 9 april 2008

Apepakkie

Aangezien ik inmiddels zeker weet dat ik 17 mei afstudeer, heb ik vast mijn apepakkie gekocht. Ik heb werkelijk geen idee hoe je zo'n ding hoort te dragen, maar bij deze een 'preview':

Posted by Picasa

zondag 30 maart 2008

Februari-Maart

Het is alweer erg lang geleden dat ik een verhaal heb geschreven, dus bij deze een update van de afgelopen 2 maanden: Begin februari had ik de eerste vier hoofdstukken van mijn scriptie zo goed als af. Als een soort mid-term evaluatie had ik deze ingeleverd bij mijn afstudeercommissie met het doel om nog altijd voor Spring Break (8-16 maart) klaar te zijn. De feedback die ik kreeg was positief dus ging ik hard aan de slag aan het daadwerkelijke analyse gedeelte van mijn scriptie. Mijn golf 'college' en het college onderhandelen zorgden voor de nodige afleiding van mijn scriptie doordeweeks. In het weekend speel ik vrijwel elke zaterdag golf met mijn studiegenoot uit Zuid Korea (en toch kan ik niet wachten tot ik weer kan hockeyen). Op 22 februari had een studiegenoot van me kaartjes geregeld voor een salsadans avond op de universiteit. In een uur werden de basisbeginselen van het salsadansen uitgelegd, waarna de rest van de avond op de muziek van een liveband geswingd kon worden. De avond was een succes, behalve dan op het danstechnische vlak :-). De 23e ging ik met een aantal bekenden 'bar-golfen'. Dit is een drankspelletje waarbij je in iedere hole (bar) een bepaald drankje moet drinken, waarbij het aantal slokken dat je neemt je score is. Uiteraard is het de bedoeling om zo min mogelijk slokken te nemen.


Bar Golf

Na dat weekend moest ik weer hard aan de slag. Inmiddels was het duidelijk dat Joep Akkermans op 19 maart naar Austin zou komen, dus wat er ook gebeurde, ik moest mijn scriptie tegen die tijd afhebben. Hier en daar ging het harde werken gepaard met tegenslagen en stress waardoor ik bepaalde dingen net niet goed deed en dus overnieuw moest doen, wat weer een hoop tijd kostte en zo kwam en ging mijn zelf gestelde deadline om voor Spring Break klaar te zijn (en mijn Spring Break plannen vielen dus ook in het water). Uiteindelijk wist ik op de donderdag van Sprong Break mijn scriptie af te krijgen, waardoor ik deze op vrijdag kon printen en inleveren bij mijn profs. De woensdag daarop kwam Joep laat in de middag aan in Austin. In zijn roze shirt kwam hij de roltrap af (en dat valt op in Texas waar bijna niemand roze durft te dragen) op het vliegveld. De volgende dag zijn we meteen gaan shoppen, zodat we dat maar gehad hadden, waarbij het hele winkelcentrum werd leeggekocht, gevolgd door onbeperkt BBQ eten bij Salt Lick BBQ en een avond sixth street. Op vrijdag zijn we gaan golfen om zijn nieuw gekochte golfset gebruikt te laten ogen tegen de tijd dat hij terug ging naar Nederland. Helaas was het behoorlijk druk op de golfbaan aangezien het goede vrijdag, maar dat mocht de pret toch niet drukken. Ook die avond zijn we weer naar sixth gegaan, ditmaal met Ashwin en Amit. De volgende dag zijn we naar San Antonio gereden waar we een hotel hadden voor de nacht van zaterdag op (paas-)zondag. Op weg daarheen hebben we gebruncht bij de IHOP waarna we in San Antonio zelf natuurlijk langs de onvermijdelijke Alomo moesten. Toen dit verplichte puntje uit de weg was, was het weer tijd voor onze favoriete bezigheden: eten en drinken (met nadruk op het laatste).


De Alomo


De Bar



Zondag zijn we na een (mager) ontbijt met wafels in de vorm van Texas teruggereden naar Austin. We wisten niet echt wat we met de rest van onze middag aan moesten, dus zijn we naar de bioscoop gegaan (Drillbit Taylor). De volgende dag had ik college voor onderhandelen; het hele college werd ingenomen door een documentaire over een onderhandeling die wij in de 3 weken ervoor hadden nagespeeld (zonder kennis over de daadwerkelijke onderhandeling). Na college zijn we gaan lunchen met Jaewon (de Koreaanse studiegenoot met wie ik altijd golf) bij onze gebruikelijke lunchtent vlakbij campus waarna we weer zijn gaan golfen:



Ook de volgende dag gingen we golfen, ditmaal met mijn golf-college groepje. Daarna zijn we bij Cain & Abels gaan eten en drinken (het was immers $1 beer Tuesday). Woensdag was de laatste dag dat Joep er was, en wisten we eigenlijk niet zo goed wat we moesten gaan doen. Aangezien het weer een beetje tegenviel ('s ochtends was het behoorlijk bewolkt) besloten we om bij het sportcentrum te gaan squashen. Na het squashen zijn we (ook op campus) gaan bowlen. Helaas voor Joep had ik net iets meer geluk dan hij, en heb ik hem in alle 3 de potjes die we gespeeld hebben verslagen. Na het bowlen zijn we naar Oasis gegaan. Oasis is het restaurant aan Lake Travis waar ik al eens eerder over heb geschreven (incl. foto's). Daar aangekomen was het flink veranderd met nieuwbouw. De sfeer was veel luxueuzer geworden en de opzet was ruimer. Met andere woorden het was anders. (maar niet persé minder).


Bowlen & Oasis

Donderdag heb ik Joep weer naar het vliegveld gebracht en kon ik aan de slag met de dingen die ik een weekje had laten liggen. Gisteren tot slot heb ik meegedaan aan de 'SPE Crude Oil Golf Classic 2008'. Dit is het evenement dat door de studievereniging van Petroleum Engineering (SPE UT-student chapter) wordt gebruikt als fund-raiser. Het weer viel een beetje tegen, maar op sociaal vlak was het zeer geslaagd (het golfen zelf viel ook een beetje tegen aangezien de mensen in mijn team niet bepaald de besten waren).


Ahwin en ik

De 2 Shell teams bij de tee box van de door Shell 'gesponsorde' hole.

donderdag 21 februari 2008

Presidential Primary

Vandaag staat de universiteitscampus volledig op zijn kop vanwege het Democratische debat dat hier vanavond gehouden zal worden. Het debat is van groot belang aangezien Hillary Clinton in Texas MOET winnen om nog kans te houden op het Democratisch kandidaatschap voor de landelijke verkiezingen in november.
Voor het debat zijn straten afgesloten, staat het vol met busjes van de verschillende nieuwszenders, allemaal met schotelantenne op het dak, en barst het van de beveiliging.
Ik zal vanavond proberen een paar foto's te maken met mijn mobiele telefoon.

Ondertussen kun je meer informatie vinden over de verkiezingen op:
http://www.cnn.com/ELECTION/2008/
en
http://www.cnn.com/ELECTION/2008/debates/

hier vind je meer over dit debat.

Een kort fotoverslag, waaronder van de speech van President Bill Clinton op 27 februari:







Foto's allemaal genomen met mijn mobiele telefoon, vandaar de slechte kwaliteit.

Vandaag een laatste update van deze post. Gisteren waren de Primary's in Vermont, Rhode Island, Ohio en Texas. Aan de Republikeinse kant was alles al zo goed als in kannen en kruiken voor McCain (die al een aantal keer eerder geprobeerd had de Republikeinse kandidaat te worden), maar aan Democratische zijde was het nog spannend. De 11 voorverkiezingen voorafgaand aan de 2e "Super Tuesday" waren allemaal door Barack Obama gewonnen en het werd algemeen aangenomen (zoals ik hiervoor al schreef) dat als Hillary Clinton niet zou winnen in zowel Ohio als Texas, dat het zo goed als afgelopen zou zijn voor haar.
Persoonlijk had ik er een hard hoofd in dat Clinton zou winnen in Texas, maar ze is populair bij de "Hispanics" en daar zijn er een hoop van in Texas, dus het kon alle kanten op gaan.
Er was nog wat: normaal gesproken houdt een staat een primary óf een caucus (zoals ik het heb begrepen is een primary een gewone verkiezing, met anoniem stembiljet, terwijl je in een caucus openlijk je stem uitbrengt). Niet in Texas: in Texas is alles altijd groter/grootser, beter, indrukwekkenderderder etc... dus hebben ze hier de "Texas two step" verzonnen (genoemd naar de two-step dansvorm): eerst stem je in de primary, daar krijg je een uitnodiging voor de caucus die gisteravond vanaf 19u werd gehouden. Met andere woorden, je kon óf niet stemmen, óf alleen in de primary, óf in de primary én de caucus.
Het doel van de verkiezingen is het 'binnenhalen' van genoeg delegates; 2/3 daarvan waren verkiesbaar via de primary en 1/3 via de caucus.

Aan het begin van de telling ging Obama in Texas aan kop met ongeveer 130.000 stemmen verschil. Dat waren al meer stemmen dan 4 jaar geleden waren uitgebracht in heel Texas over de gehele voorverkiezingen samen! Rond een uur of kwart voor elf, met ongeveer anderhalf miljoen stemmen geteld, ging Hillary aan de leiding met een verschil van minder dan duizend stemmen. Tegelijkertijd werd ze door CNN uitgeroepen tot de winnaar van de voorverkiezingen in Ohio (nadat daar ongeveer 60% van de stemmen geteld waren). Nu met 99% van de Texaanse stemmen geteld, heeft Hillary de primary gewonnen met een verschil van ongeveer 100.000 stemmen (op een totaal van ongeveer 2,8 miljoen).
Op dit moment (woensdag 5 maart, 13:30 lokale tijd) zijn er pas 37% van de stemmen van de caucus geteld en gaat Obama met een marginaal verschil aan kop.

De race is dus nog lang niet voorbij, en we zullen nog geruime tijd moeten wachten totdat duidelijk wordt wie McCain in de landelijke verkiezingen moet weerhouden van de kans er nóg 4 jaar een potje van te maken (na de afgelopen 8 jaar Bush). McCain heeft sinds gisteren genoeg delegates verzameld om zeker te zijn van het kandidaatschap, en kan zich dus op zijn beurt vast gaan voorbereiden op de verkiezingen in november...

De uitslagen in Texas kunnen hier gevonden worden:
http://www.cnn.com/ELECTION/2008/primaries/results/state/#TX

zondag 10 februari 2008

NAPE 2008 - Houston

Afgelopen week werd de vroegere North American Prospect Expo (tegenwoordig is het wereldwijd en staat de afkorting NAPE officieel nergens meer voor) gehouden in Houston. Onze faculteit heeft op deze beurs een standje aangezien veel bedrijven korte cursussen volgen die door onze faculteit worden georganiseerd. Ons werd de mogelijkheid geboden om als vrijwilliger mee te gaan om gedurende een paar uur de stand te bezetten, en de rest van de tijd de beurs rond te kijken op zoek naar stages/banen of contacten. De inschrijfgelden, vervoer en ons hotel werden vergoed en bovendien kregen we een bedrag om te besteden aan voedsel (nouja, we mogen dat declareren).
We zouden met zijn vieren in een hotelkamer zitten, en vooraf leek me dat wat krap dus had ik gevraagd of dat wel ging, en of het misschien verstandig was als we zelf een luchtbed mee zouden nemen (de kamer had een 2 persoonsbed en een slaapbank, en het hotel had geen verdere losse bedden beschikbaar). Over de email werd door de persoon die het regelde gedaan alsof dit een hele achterlijke vraag was, dus liet ik het er verder maar bij zitten.
Woensdagavond vertrokken we met zijn vieren met de auto richting Houston. Dit duurde allemaal wat langer dan verwacht, dus besloten we onderweg wat te eten. Na het eten werden we door Ben gebeld dat ik toch gelijk had: er waren inderdaad maar 3 slaapplaatsen. Hierop belden we onze coordinator op, die deed alsof zij er niets aan kon doen (ze had ons kunnen waarschuwen zodat we inderdaad een luchtbed mee hadden kunnen nemen). In het hotel aangekomen bleek het tweepersoonsbed ook nog eens behoorlijk smal dus kwam het er op neer dat er 1 iemand op de grond moest slapen, 2 lepeltje-lepeltje in het bed, en 1 (de meest gewilde plek) op de slaapbank. Er werd afgesproken dat 2 personen ieder een nacht op de grond en op de slaapbank sliepen, en de andere twee beide nachten in het bed.
Na dit te hebben geregeld was het tijd voor een drankje. We gingen in Houston op Main street naar de "Flying Saucer Draught Emporium". Hier hebben ze een grote hoeveelheid nationale en internationale bieren op tap en fles. We besloten in verband met het fris zijn op de beurs de volgende ochtend vroeg, om maar 1 biertje te doen. Deze smaakte echter zo goed dat we een aantal (Belgische) biertjes en een aantal Tequilashots later naar het hotel terug moesten omdat de bar sloot (we hadden daar overigens een interessant gezelschap: een Turk, Indier, Mexicaan, een Chinese en ik).
De volgende ochtend was natuurlijk geen pretje, maar de fruitsalade bij het ontbijt in het hotel deed wonderen. Op de beurs kwamen we Natalia (oud student van mijn studie, die nu bij Shell werkt) tegen:


Natalia en haar Canadese collega Alyssa


Onze 'stand'

Gezien het feit dat ik al een baan heb geaccepteerd, besloot ik op de beurs een studiegenoot te 'helpen' bij het vinden van een stage. Maar aangezien deze beurs in het geheel niet bedoeld is als carrière beurs, schoot ook dat niet zo op. Daardoor bleef het vooral bij het 'scoren' van gadgets, zoals golfballen, laserpointers en memorysticks.
's Avonds had ik afgesproken met Cengiz een andere oud EER student. We besloten met een groep af te spreken in een bar waar later op de avond de Spazmatics zouden optreden. Dit is een 80's coverbandje die behoorlijk goed schenen te zijn. Aangezien we vrijwel direct na de beurs (met een korte tussenstop in een andere bar) naar de betreffende club/bar gingen, stonden we daar om 20u als eersten. Dit gaf ons uitgebreid de gelegenheid om bij te praten, en een beetje aan te pappen met het barpersoneel, waardoor we later op de avond geen minuut meer hoefden te wachten om te bestellen. Een ander voordeel van het feit dat we zo vroeg waren was dat we geen entree hoefden te betalen omdat de portiers er nog niet waren.
Ook hier bleven we weer tot sluitingstijd, maar we hadden besloten dat we de beurs wel gezien hadden en dus op vrijdag niet meer zouden gaan. De volgdende ochtend sliepen we dus uit, en na te zijn uitgecheckt uit onze hotelkamer hebben we een rondje Houston gedaan op zoek naar een plek om lunch te halen.

Na de lunch werden we bij ons hotel opgehaald door Ed (we hadden woensdag last minute besloten dat hij zou rijden omdat hij een behoorlijk grotere auto heeft dan ik).

Ed voor de fontein bij het hotel (in de vorm van een olie-boortoren)

woensdag 30 januari 2008

Shell

Jawel, de kogel is door de kerk. Ik kom op 5 juli definitief terug naar Nederland.
Gisteren heb ik besloten om het contract aanbod dat ik van Shell heb gekregen te accepteren. Daarmee is het einde van mijn studentenleven echt in zicht gekomen!

Ik krijg een baan binnen Shell International Exploration & Production in Rijswijk. Ik zal gaan werken op de afdeling New Business Development in de groep die zich bezig houdt met "New Business, Competitve Strategy and IOC Relations" (IOC staat voor International Oil Company). Ik word aangenomen als "Business Analyst" en het komt er op neer dat ik als onderdeel van een team mogelijke toekomstige projecten ga beoordelen.
Zoals gezegd kom ik op 5 juli aan in Nederland en ik begin bij Shell op 4 augustus. In de tussentijd hoop ik een woning te vinden in Den Haag of Rijswijk, dus als iemand iets weet dat rond die tijd vrij komt, houd ik me aanbevolen.

Voor dat het zover is moet ik nog wel eerst even afstuderen, dus ik ben nu hard bezig met mijn scriptie (en volg daarnaast ook nog vakken). Dus daar ga ik gauw weer mee verder.


dinsdag 22 januari 2008

Kerstvakantie


Na mijn trip naar Thailand had ik ruim een week in Austin om nog wat aan mijn scriptie te werken en me voor te bereiden op Kerstvakantie. Op 10 december vloog ik terug, via Houston, naar Amsterdam waar ik de volgende ochtend aankwam. Vrijwel niemand op die vlucht had als eindbestemming Amsterdam, met als gevolg dat mijn koffers met de andere koffers mee een rondje Schiphol deden, waardoor het behoorlijk lang duurde voordat ik ze had. Ik stond al bijna op het punt om het op te geven, toen ze dan toch op de band terecht kwamen. Niet veel later was ik terug in Oegstgeest waar Simba me blij begroette.



Die woensdag ben ik bij de Oude Delft 29d langs geweest om te eten en wat bij te kletsen, gevolgd door een bezoek aan de bioscoop waar StuD haar 'kerstpakket' filmavond voor uitzendkrachten hield. Het was erg leuk om iedereen weer eens te zien en de filmavond was dan ook (naar ik vernomen heb net als vorig jaar) een groot succes.

Meteen die vrijdag ging ik met mijn vader naar Mayerhofn in Oostenrijk om lekker te gaan skiën. Dat had ik vorig jaar niet gedaan, dus daar keek ik behoorlijk naar uit. Om de files voor te blijven besloten we vrijdag rond het middaguur te vertrekken: tevergeefs. In het Ruhrgebied stond alles hardstikke vast, en het duurde dan ook aanzienlijk langer dan gepland om in Brannenburg (ten zuiden van München) te komen, waar we hotelletje hadden geboekt om te overnachten. Na een laat avondmaal besloten we direct ons bed in te duiken. De volgende ochtend hadden we gelukkig geen last meer van files en in een uurtje waren we in Mayrhofen waar we vriendelijk onthaald werden door mevrouw Kofler.
Na volledig te zijn gesetteld, hebben we een middag-skipas gekocht en zijn we de piste op gegaan. De sneeuw was fantastisch, al was wel te merken dat mijn skis behoorlijk waren afgeragd. Aan het eind van de middag heb ik die dan ook ingeleverd voor een servicebeurt. Dat was overigens niet eens zo makkelijk als gedacht, aangezien ze behoorlijk op begonnen te raken. Hierna zijn we naar de Icebar gegaan om wat van het pré-seizoen après ski mee te pakken. Het was verassend druk en gezellig, en we lagen dan ook niet voor de kleine uurtjes in bed. Dit zou overigens ook meteen de laatste avond worden dat het zo laat werd, want de rest van de week was het constant heel rustig met de après ski (de weekend-skiërs waren er niet meer).
Rustig betekende echter niet ongezellig: zo ontmoetten we een Duitse moeder en dochter die met zijn tweeën een weekje kwamen skiën en waren er nog een aantal andere gezellige mensen waar we de rest van de week mee optrokken.
Ondanks het gebrek aan een bruisende aprés ski, was het een zeer geslaagd weekje.



Na terugkomst in Nederland diende Kerst zich aan. Dit moest natuurlijk met de familie gevierd worden, en in een familie met gescheiden ouders betekent dat dus eerst bij de één, daarna bij de ander. Zo was de afspraak dat we kerstavond en eerste kerstdag bij mijn moeder zouden doorbrengen, en tweede kerstdag (en later) bij mijn vader. Zo gezegd, zo gedaan, behalve dan dat op eerste kerstdag mijn vader ook langs kwam in Empel om met de hele fam. kerst te vieren. Dat was heel geslaagd en we hebben heerlijk gegeten en gekolonist.



Aangezien we allemaal in het land waren, besloten we de zaterdag voor oud en nieuw met mijn StuD bestuur een soort informeel kerstdiner te houden. Richard had zelfs een date geregeld, al had zelfs hij dat niet helemaal verwacht.

Oud en nieuw is een altijd zoo geweescht club-puntje, en dit jaar werd dat in Utrecht gevierd bij Douwe Jan & Charlotte Langeveld. Het idee was dat we een diner zouden hebben waarbij we allemaal verantwoordelijk waren voor een gang. Zoals bijna wel te verwachten was, duurde dat allemaal wat langer dan gepland, en stond 2008 iets te vroeg voor de deur om het diner volledig af te maken, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. Na het diner was het natuurlijk tijd voor de kroeg, waar we ons nog goed afgetopt hebben.

Daarmee was mijn tijd in Europa weer zo goed als ten einde, aangezien ik 4 januari 's ochtends weer naar deze kant van de plas vloog. Na een dagje in Austin te zijn geweest, vervolgde ik mijn reis naar Belize, waar een studiegenoot een huisje heeft op een eiland aan het koraalrif. We waren met een paar man uitgenodigd om daar een weekje te komen uitrusten voor het semester weer begon, en dat laat ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan!
Stom genoeg had ik mijn goede zonnebril in Nederland laten liggen, en was ik de onderwaterbehuizing voor mijn fotocamera in Austin vergeten dus was ik niet geheel voorbereid op deze mooie trip. Erg jammer aangezien het water ongelooflijk helder was en we vele indrukwekkende vissen gezien hebben, waarvan gespikkelde adelaarsroggen, vele pijlstaartroggen (stingray) en verpleegsterhaaien het meest tot de verbeelding spreken.
Naast duiken heb ik vooral veel op een strandstoel een boek zitten lezen, en hebben we een trip gemaakt naar het binnenland (3 km van de grens met Guatemala), naar een Maya ruïne (al zeggen ze daar 'Maya site' aangezien ruïne een negatieve toon draagt). Dit was zeer indrukwekkend, en bovenop stonden we op het één na hoogste punt van Belize (het hoogste punt was overigens ook op een Maya site). Ik zal er niet te veel over vertellen maar de foto's het werk laten doen.



Het Huisje




Tropic Air, de nationale luchtvaartmaatschappij van Belize, vliegt met deze kleine turboprops.

Na het bezoek aan de Maya site zijn we gaan Cave-tuben. Dit concept verdient enige uitleg: tuben is in een grote rubberen opgeblazen band jezelf in een rivier stroomafwaards laten zakken. Over het algemeen is dat een nogal relaxte bezigheid, zeker in combinatie met de nodige biertjes. Het speciale aan cave-tubing is dat deze rivier door een grot stroomt, en het dus pik-donker is (maar je hebt een soort mijnwerkerslamp op je hoofd zodat je toch wat ziet). Dit is heel indrukwekkend kan ik wel zeggen, maar aangezien ik dus niet de waterdichte behuizing van mijn camera bij me heb, heb ik hier helaas ook geen foto's van.... Goede reden om nog eens terug te gaan.

Na deze zon-zee-strand vakantie was het dan echt afgelopen met relaxen, en was het tijd om weer aan mijn scriptie en vakken te gaan werken. (hoewel...één van mijn vakken dit semester is Golf voor gevorderden!).