Reis naar Texas

Woensdagavond laat lokale tijd ben ik in Austin aangekomen; hier een reisverslag:

Woensdagochtend 16 augustus 2006 ben ik op tijd opgestaan om nog even naar de Appie Hein te gaan aangezien ik nog wat ruimte over had in mijn koffers en ik dus nog wat drop en kaas mee wilde nemen. Heel relaxed nog een kopje koffie gedronken en naar Schiphol gereden.

Aangezien ik voor mijn eerste twee vluchten al via internet had ingecheckt, en ik gelukkig niet zoals de meeste arme zielen op dat moment op schiphol met een vakantiecharter mee wilde, was ik binnen 2 minuten m'n bagage kwijt en kon ik al door de paspoortcontrole. Uiteraard nog eerst even mijn ouders gedag gezegd met een bijbehorende mini-fotosessie.

Gelukkig waren de regels wat betreft handbagage net versoepeld dus mocht ik m'n telefoon wel meenemen in het vliegtuig en kon ik verder nog wat kleine dingen meenemen. Taxfree shoppen zat er helaas alleen niet in, want de goedkope flessen sterk zouden toch niet op mijn vlucht naar de USA mee mogen.

Rond een uur of 12 ging mijn vlucht, met een Boeing 757 naar London Gatwick. Aan boord gekomen bleek ik bij het inchecken een goede keuze te hebben gemaakt. Ik zat op de voorste rij in de economy-class, maar op deze rij stonden nog business-class stoelen. Heel relaxed dus. De vlucht zelf ging verder prima... Londen is zo dicht bij, dat voor je er erg in hebt het vliegtuig al gaat landen! De Britse Countryside ziet er overigens prachtig uit vanuit de lucht:

Gezien het feit dat ik slechts een uurtje had om over te stappen op Gatwick, moest ik me haasten. Mijn koffers hadden zelfs een speciaal label gekregen dat ze moesten haasten dus dat ging allemaal wel goed komen. Na de security check (poortje en X-ray machine voor je handbagage, waar ook je schoenen doorheen moeten), kwam ik in de terminal zelf, waar met grote letters knipperde dat m'n vlucht niet om 13.05u (Britse tijd), maar om 15.40u zou vliegen! Een behoorlijke vertraging dus. Gelukkig had ik in Houston genoeg overstaptijd, dus ik liep nog geen risico mijn vlucht daar te missen. Nadeel was dat er echt niets te beleven viel op Gatwick, dus ben ik maar voor 10 pence per minuut gaan internetten, waardoor de tijd vloog (niet letterlijk natuurlijk!).

Tot mijn verbazing was de nieuwe vertrektijd ook daadwerkelijk de vertrektijd, dus na bij de gate nogmaals van top tot teen te zijn gecheckt, konden we het vliegtuig in en op weg naar de USA.

In het vliegtuig aangekomen had ik 3 stoelen voor mij alleen (van raam tot gangpad), tot er op een gegeven moment iemand aan het gangpad kwam zitten (ik was van het gangpad naar het raam verhuisd om een paar mooie plaatjes te schieten). Die vent heeft vervolgens bijna de hele reis liggen tukken, dus tot zover mijn bewegingsvrijheid. Er was wel prima on-board entertainment: lekkere stewardessen, goede films en gratis bier. De vlucht ging verder zonder problemen en ik heb onderweg wat plaatjes geschoten van Cooman z'n nieuwe onderkomen (ja Peet, we vlogen over Cleveland):

In Houston wilde ik vervolgens alles op alles zetten om m'n aansluiting te halen (ik had 70 minuten, maar was nog niet ingecheckt). We kwamen het vliegtuig uit waarna we (lekker kinds) van het douanepersoneel in drie rijen moesten gaan staan wachten tot iedereen uit het vliegtuig was. Vervolgens werden we in die rijen door de douane geleid (gelukkig stond ik bijna helemaal vooraan). Met m'n visum ging alles helemaal prima, dus bijna geen vertraging bij de douane. Vervolgens moesten we bagage ophalen, want aangezien dit de aankomst in de USA was, moest nu 'customs gecleared' worden. Na een lange tijd naar die band te hebben staan staren, en nerveus op m'n horloge te hebben gekeken, begon ik argwaan te krijgen. Toen ik nog ongeveer 40 minuten voor (opstijgen van) de vlucht naar Austin had, besloot ik maar naar een mannetje te gaan en de boel uit te leggen. Die adviseerde me gewoon die vlucht te halen en dan in Austin verloren bagage op te geven. Zo gezegd zo gedaan en na voor de 4e keer vandaag alles (t/m m'n schoenen) door zo'n apparaat te hebben gehaald kon ik boarden. Waarbij ook iets mis was gegaan, want op de instapkaart die ik in grote haast had gekregen stond dat ik een papieren ticket had, wat ik natuurlijk niet had... of ik ff kon wachten. Ging uiteindelijk goed dus in 't vliegtuig wachten op opstijgen. Daar meteen in gesprek geraakt met 3 Amerikanen (2 stuks original trailerpark trash en een loodgieter, maar na 30 minuten waren we nog niet in de lucht... Fantastische verhalen overigens: ze geloofden niet dat wij ongeveer 8 dollar per gallon betalen voor benzine. Na met 25 minuten vertraging te zijn geland was ik eindelijk in de goede stad. Vervolgens moest ik m'n bagage gaan claimen (ik heb niet meer eerst naar de band gekeken) en aangezien daar nog geen rij stond schoot dat redelijk op. Dingen opgegeven (eigenlijk alleen adres en stickers) en ik kon met mijn busje naar het huis toe... zonder spullen. Ik kon lakens en een handdoek lenen en ben even naar de "7-11" gelopen (ze verklaarden me voor gek, zoiets loop je toch niet, dan pak je de auto! -> het is denk ik 300 meter) om deo te kopen (tandenborstel heb ik nog uit het vliegtuig), en na ruim 24u wakker, kon ik dan eindelijk naar bed.... helaas alleen niet met m'n eigen spullen.....