Auto & cowboylaarzen!

Zoals ik in mijn vorige post al schreef, ging ik maandag kijken naar een auto. Ik had wat research gedaan op internet, en had een Volkswagen New Beetle uit 1999 gevonden die voor een goede prijs te koop werd aangeboden. Bij de dealer aangekomen, bleek hij hier en daar wat krasjes te hebben, maar van binnen was het net een vuilnisbak. Behalve dat hij behoorlijk smerig was, hingen de bedieningsknopjes voor de ramen uit de deur, en was het nog het e.e.a. mis. Hij reed wel als een zonnetje, maar ik dacht aan hoe ik met een auto om ga, en dat ik deze niet wilde bezitten, al kreeg ik 'm gratis (bij wijze van spreken natuurlijk).

Onverrichterzake keerde ik terug naar huis, waar ik mijn zoektocht op internet voortzette. Ik bedacht dat ik dan beter wat meer geld uit kon geven, en een gecertificeerde auto kon kopen (dat wil zeggen, met fabrieksgarantie). Ik vond een rode Chevrolet Cavalier uit 2004 online, met slechts 18700 mijlen op de teller, dus ik besloot naar de dealer te gaan. Hij zag er prima uit, en reed ook prima, dus ik was oprecht geïnteresseerd. Maar nu begon het interessante deel: afdingen. Naar het bleek, had ik de internetprijs te pakken, die een stuk lager was dan de prijs die op de auto geplakt was, en waar ze niets vanaf wilden halen. Een proefrit met een andere auto later, bleek er nogsteeds niets van de Chevy af te gaan, maar was hij nog altijd de beste optie (die andere auto was 1000 dollar goedkoper, maar had 40000 mijl meer op de teller en had een mindere uitrusting). Uiteindelijk besloot ik dus maar voor de Cavalier te gaan. Helaas was het inmiddels zo laat, dat ik geen verzekering meer kon afsluiten, en de Texaanse wet verbiedt dan dat de dealer de klant de auto meegeeft (dealer is verantwoordelijk voor eventuele schade). Dit gaf me overigens wel extra tijd om de verzekering op mijn gemakje te regelen.
Woensdag ging ik de auto ophalen, en heb ik een rondje getoerd en wat foto's gemaakt:




Toen deze foto's woensdag genomen werden, was het nog heerlijk een graad of 28 (celcius). De volgende dag was dat prompt voorbij! Het was 6 graden. 's Avonds besloot ik in plaats van in de kou op de bus te wachten, lekker warm de auto te pakken. Vanwege de kou kostte het starten wat moeite, maar ik was binnen no time downtown en kon de auto recht voor de bar parkeren.
Op de terugweg kon ik ook weer redelijk in de buurt parkeren, direct bij mijn dorm kan niet, want hier is alles voor vergunninghouders, en een vergunning kost 1000 dollar per semester, dus dat is niet echt interessant!


Vrijdag zou ik met Peter en Ben naar een western store gaan. Ik zou rijden, want zowel Peter als Ben hadden mijn auto nog niet gezien. Bij mijn auto aangekomen, startte deze niet meer. Zul je net zien, heb je hem net 2 dagen, start hij niet meer. Het bleek een kapotte accu: de auto had natuurlijk een tijdje stil gestaan voordat hij weer verkocht werd en dat is nou eenmaal niet goed voor een accu. Maar ondertussen kon ik de boys niet gaan ophalen.
Ben besloot te rijden, en haalde mij en Peter op. Korte tijd later stonden we bij de Western-wear store. Ik heb nog nooit zoveel cowboy-laarzen bij elkaar gezien! Genoeg keuze dus...


Na wat passen en uitzoekken, had ik een leuk stel gevonden. Peter kwam er niet uit, en besloot nog even te wachten en de uiteindelijke keuze samen met Bernhard te maken (die was er nu niet bij).
Ik had meer succes, en vond deze laarzen:


Eenmaal teruggekomen, kwam de Chevrolet dealer mijn auto ophalen. Nu is het afwachten, ik hoop dat ik hem morgen weer kan oppikken. Gelukkig heb ik garantie.... (al vrees ik dat dat wel ff zeuren wordt).
Doordat ik mijn auto nu toch niet ter beschikking had, moest ik een afspraak met een vlieginstructeur afzeggen. Ik zou zaterdagmiddag naar het vliegveld gaan om kennis te maken met een vlieginstructeur en om te horen hoe het geheel van vlieglessen e.d. in zijn werk gaat. Nu ik geen vervoer had, moest ik dat helaas uitstellen. Het staat nu op het programma voor volgend weekend.
Eerste prioriteit is nu weer de studie: ik heb donderdag 2 tentamens.