Steengoed!

Deze week begon al goed: maandagochtend was ik vroeg opgestaan om kaartjes te gaan halen voor de laatste American Football (thuis-)wedstrijd van het seizoen. Deze wedstrijd wordt traditiegetrouw gespeeld tegen de rivaliserende universiteit in Texas: Texas A&M. De winnaar krijgt de Lonestar Cup en mag zich kampioen van de staat Texas noemen. Ik was dus vroeg opgestaan omdat ik vermoedde dat deze wedstrijd wel populair zou zijn, en aangezien er maar 2.000 kaartjes worden weggegeven, terwijl er 50.000 studenten zijn, wilde ik er vroeg bij zijn. (studenten die aan het begin van het jaar een compleet sport-pakket hebben gekocht, dat heb recht geeft op toegang tot alle sportevenementen, moeten voor de populaire sporten: Football en Basketball, van te voren kaartjes halen aangezien er niet genoeg kaarten zijn voor iedereen.)
De uitgifte van kaarten begint altijd op maandagochtend om 9u, maar aangezien ik drukte verwachtte, kwam ik om tien over acht bij het stadion aan. Daar lagen mensen met luchtbedjes en slaapzak in de rij, die toen ik aan kwam rond de 300 man lang was. Toen om 9u de loketten open gingen, stonden er inmiddels minstens zoveel mensen achter mij in de rij. Uiteindelijk had ik om kwart over elf de kaartjes. (ik had studiemateriaal bij me, dus die tijd was niet geheel verloren geweest).

Dinsdag kreeg ik twee tentamens en een huiswerkopgave terug. De huiswerkopgave had ik wel een goed gevoel over, en dat bleek terecht: 202 punten van de 210. Het eerste tentamen dacht ik wel aardig gemaakt te hebben, dit was het tentamen voor geologie waarover ik al eerder geschreven heb: we moesten mineralen en steensoorten onderscheiden. Ik bleek het meer dan aardig gedaan te hebben: 98/100! Het andere tentamen was een ander verhaal. Toen ik het de donderdag ervoor maakte, had ik zo’n gevoel van: “Het kan vriezen, het kan dooien”. Zeker toen de docent bekend maakte dat de scores tussen de 13 en 99 (uit 100) lagen en het gemiddelde 70 was, vermoedde ik dat ik dan wel ergens rond de 50 zou zitten. Niets bleek minder waar: ik had de 99! Dat moest gevierd worden! Helaas was er niemand die ’s avonds kon gaan drinken aangezien iedereen tentamens had…
Uiteindelijk was dit niet zo heel erg, aangezien ik woensdag een inhaalcollege rechten had, en een lab-sessie voor geologie, waarbij we core-samples moesten bestuderen (dit zijn cilinders grond die met behulp van een holle boor uit een boorgat zijn gehaald). Dit was niet bijzonder spannend, al was het wel grappig om naar gesteente te kijken dat zo’n 5 km onder de grond heeft gezeten en miljoenen jaren oud was.

Donderdag was weer een enigszins drukke dag: om 8u ’s ochtends had ik een tentamen, en om half vier moest ik een presentatie geven over Antimoon (dat is een mineraal half metaal dat gebruikt wordt voor het brandveilig maken van kleding, en voor laptop en gsm batterijen). Het tentamen was werkelijk te gemakkelijk, maar dat maakt je meteen aan’t twijfelen. De presentatie ging prima, al werd ik gebeld op het moment dat ik presenteerde. Het geluid van mijn mobiel stond uit, maar het is toch een behoorlijke afleiding. Het bleek de recruiter van Shell te zijn die ook al op de tailgate was vorige week. Ze waren zeer geïnteresseerd in mij, en gingen op zoek naar een potentiële stageplaats voor me, maar wilden daarvoor nog even verifiëren wat mijn voorkeuren waren. Klonk zeer positief!
’s Avonds was het dan eindelijk tijd voor een drankje, maar verder niets bijzonders.

Vrijdagavond zijn we naar de bioscoop gegaan, naar de film “The Departed” zeker een aanrader!

Zaterdagochtend ging de wekker alweer vroeg, want om 8u moest ik bij de faculteit zijn voor een fieldtrip van Geologie. We hebben een rondje Centraal-Texas gedaan waarbij we bij verschillende formaties stops maakten:

Zie de gelaagdheid.

Hier is daar niets van te zien (ingestortte grot)

En hier is het weer terug (man in groen is m'n Prof., Dr. Olson)

Op naar de volgende locatie.
(voorste rij: Ben en Natalia, daarachter: Bari en Sandeep)

Voorbeeld van erosie: linker gedeelte is het originele gesteente, rechts is daarvan ge-erodeerd. (zie ook de maan)

Allemaal kijken, terwijl Dr. Olson uitleg geeft.

En even poseren.

Deze rivier ligt in een state-park. Behalve dat het een prachtig stukje natuur is, is het voor geologen ook zeer interessant, aangezien lagen gesteente van verschillende leeftijden vlak bij elkaar liggen. De rivier kan trouwens binnen 5 minuten met 3 m stijgen, wat resulteert in een ware wild-water rivier.

Veel mensen stellen zich dit voor als ze aan Texas denken. Dit is echter geen woestijn, de rozige kale plekken zijn keihard graniet. Wonderlijk dat daar überhaupt iets op groeit!

De grootste granietmijn van de USA. Het Capitool is van dit graniet gemaakt.

Dit is hoe Texas er echt uit ziet: Groen! Met behalve gewone bomen en planten, hier en daar ook een cactus.

Nog een voorbeeld van gesteente waar we naar keken. Zie de scheuren in de lagen steen. En merk ook op dat deze ten opzichte van elkaar zijn verschoven!

Nog een paar mooie Texaanse plaatjes.

Meer foto's op Photobucket, november (wachtwoord: sartaxi).