maandag 23 juni 2008

Key West, Miami Beach & "the Pacific Northwest"

Na mijn vorige stukje zijn we dus naar Key West gereden over de Overseas Highway. Deze bestaat onder andere uit de 7 mile bridge (bekend van onder andere de film "True Lies"). Speciaal voor Laane heeft Ghys een hoop foto's van de bruggen gemaakt.
In Key West zaten we in een TE relaxed hotel... kostte natuurlijk wel wat, maar we hadden het echt prima. We hebben daar twee ochtenden en een middag gedoken (6 duiken in totaal) en verder gerelaxed, voetbal (NL-Roemenië) gekeken, uitgeslapen en barretjes uitgechecked.
Op donderdag zijn we vervolgens teruggereden naar Miami. Daar zaten we in een hotel in Miami (South-) Beach. Het Art-Deco district om precies te zijn. Het hotel was dan ook echt te hip, met roze muren enz. Helaas staan de foto's (nog) niet online (m'n internet verbinding in de laatste paar hotels is te traag om foto's te uploaden), maar blijf mijn fotosite checken, want zogauw ik kan verschijnen ze daar (http://photos.sartaxi.com).
In Miami Beach hebben Ghijs een aantal clubs bezocht waar zowaar bijna Europese muziek werd gedraaid, heel relaxed! Op zaterdagochtend om 4u ging vervolgens mijn wekker omdat de taxi mij om 4:30u naar het vliegveld zou brengen. Dit was afzien, te meer aangezien we pas rond een uur of half drie terug in het hotel aan kwamen. Op het vliegveld in Miami ging alles vervolgens prima, totdat ik in het vliegtuig zat, en de vermoeidheid echt insloeg als een bom. Vervolgens werd ook nog eens mede gedeeld dat we in verband met het weer wat later weg zouden gaan van de gate.
Het gevolg van deze vertraging was dat toen we op Atlanta landden (en uitstapten) mijn vliegtuig naar Seattle (waar ik Joop zou ontmoeten) al een kwartier weg was (ik was in de terminal om 8:45u terwijl mijn connectie al om 8:30u was vertrokken). Gelukkig wist ik dat er een uur later nog een vliegtuig die kant op ging, dus ging ik naar de balie om mijn overboeking te regelen. Daar bleek echter dat ik niet op die vlucht was overgeboekt, maar op de volgende (die pas om 15:00u vertrok!!!!!!). Dat trok ik natuurlijk erg slecht, maar de 9:30 kist zat vol.
Daar legde ik me natuurlijk niet bij neer en ging naar de gate waar de kist van 9:30u zou vertrekken. Hij zat inderdaad vol, en er stonden al 10 mensen op de standby lijst. Ik wilde sowieso ook op die lijst, maar natuurlijk liefst bovenaan; en dit is waar ik voor het eersteprofiteerde van het feit dat ik net het KLM Flying Blue silver level had bereikt: ik werd meteen bovenaan de lijst gezet, en heb die vlucht dus alsnog gehaald (er vielen 3 mensen weg, dus de eerste drie mensen van de stand-by list mochten mee).
In Seattle stond Joop me al op te wachten, samen met Ellen (oud huisgenoot van Venna). Met zijn drieën zijn we vervolgens naar Olympic National Park gereden, waar we nog een berige hike gemaakt hebben (zie foto's zogauw ze online staan): nogal een vreemde gewaarwording, waar ik 's ochtends vroeg nog in een hotel aan het strand zat, en 's avonds een hike maak op een berg in de sneeuw!!!
De volgende ochtend was het tijd voor een tweede hike, waarna we Ellen op het vliegtuig terug naar Houston hebben gezet, en zelf onze hotels hebben geregeld.

Vandaag heb ik een auto gehuurd en ben ik naar de Mount Saint Helens (National Vulcanic Memorial) gegaan. Dit was erg imposant (het is een vulkaan die in 1980 voor het laatst echt hard is uitgebroken waarbij 250 kubieke kilometer berg naar beneden is gekomen)!
Morgen staat Mount Rainier National Park op het programma, waarna ik woensdag met Joop naar de Boeing fabriek ga. Donderdag vlieg ik naar New Jersey om de laatste paar dagen mijn tante nog te bezoeken. Tegen die tijd komt er een volgende update.

0 reacties.: