Caspar in Amerika: Shell Offshore Trainingskamp

Afgelopen week ben ik naar een offshore trainingskamp geweest. Dit kamp is een opleidingskamp van Shell voor offshore medewerkers wat enigszins is aangepast en (dit jaar voor de derde keer) georganiseerd werd voor studenten van de Universiteit van Texas in Austin.

Zondagochtend werden we om 6 uur bij de faculteit verwacht. Dat is dus echt arelaxed vroeg! Na de nodige vrijwaringsverklaringen te hebben getekend en ingeleverd, konden we op weg naar Louisiana. Dat is dus echt een heel eind. Op de kaart valt het wel mee, maar het is een dikke 9 uur rijden (zonder files). Bovendien is het vanaf het moment dat je Louisiana in rijdt alleen nog maar moeras!

En daar hebben ze dan weer (wat wel heel b'vo is) een hele lange brug doorheen gemaakt:

Aangezien we wel wat file-tijd hadden ingepland, maar deze niet hadden, besloten we een rondje te rijden over de campus van LSU (Louisiana State University), een rivaliserende universiteit. Die campus is totaal anders dan die van UT. Waar hier in Austin de campus midden in de stad ligt, is die campus heel uitgestrekt en in de middle of nowhere.

Overal langs de weg zag je nog orkaanschade:

Aangekomen in 'kamp Robert' hadden we eerst wat tijd om te settelen. De kamers zagen er uit als een hotel (alleen was er voor de heren een gezamenlijke wasfaciliteit ipv eigen badkamers) en de bedden waren prima. In de bus had ik al met Ashwin (studiegenoot) afgesproken dat we 'roomies' zouden zijn.

Onze kamer

Vervolgens werden we door de manager van de trainingsfaciliteit welkom geheten. Aangezien Robert (het dorpje waar het lag) verder van de kust af was, hadden ze hier minder last gehad van Katrina. Aangezien het kantoor van Shell in New Orleans lag, en dat na de orkaan dus onbereikbaar was, was een groot gedeelte van dat kantoor overgeplaatst naar Robert. Er waren verplaatsbare cabines neergezet die werden ingericht als kantoor en woonruimte voor het personeel (vandaar de naam kamp Robert).
Daarna werd diner geserveerd (nouja, buffet); het hele complex was overigens (behalve uiterlijk) compleet ingericht als offshore-faciliteit, wat bv. inhoudt dat de catering e.d. 24 uur per dag beschikbaar was. (die mensen werkten ook 14 dagen op, 14 dagen af)
De rest van de avond hadden we vrij, en werd er in de 'game-room' tv gekeken, ge-X-boxed, gepooled en gepokerd.

De volgende ochtend werden we om 8.15u verwacht voor 'college', maar daarvoor was het eerste hoogtepunt van de dag al geweest: ontbijt. Op bestelling werden eitjes of pancakes voor je gebakken, er was vers fruit etc. Er werd ook gegrapt door iedereen dat je op een 'Oil-rig' ondanks het harde werken kilo's aankomt.

De eerste dag stond voor mijn groep in het teken van sub-sea production. We kregen college over de mogelijkheden risico's etc. Bij sub-sea production moet je denken aan offshore olieproductie zonder dat er in de directe omgeving een boorplatform staat. Een dergelijk platform wordt meestal nog wel gebruikt, maar kan mijlen verderop staan. De zogenaamde christmas tree (zo wordt een oliebron genoemd) staat hierbij op de zeebodem.

Die dingen zijn enorm:

Een sub-sea oliebron

Een on-shore christmas tree (opengewerkt voor educatieve doeleinden)

's Avonds moest er American Football gekeken worden: de wedstrijd om het nationaal kampioenschap voor college football (dat wat UT vorig jaar gewonnen had) werd gespeeld tussen Ohio State (torenhoge favoriet) en Florida. Ondanks dat de wedstrijd vooraf werd gezien als een gelopen zaak, en zeker na dat Ohio na 16 seconden speeltijd een touchdown scoorde, hakte Florida de noorderlingen finaal in de pan!

Dinsdag stond voor mijn groep de HUET training op het programma. Dit is de Helicopter Underwater Escape Training en werd (terecht) gezien als het hoogtepunt van de week.

Allereerst moesten we oefenen op een luik met 5 hendels die we onderwater moesten open maken en er doorheen zwemmen:

Daarna werd (nog op de kant) uitgelegd wat we precies moesten doen in de helicopter:

En toen was het tijd voor het echte werk:

En we vonden het leuk:

Hier zijn 2 filmpjes van hoe Ashwin het doet:


Eerst normaal,


nu slaat de helicopter om.

Daarna werd ons geleerd hoe we van onze overall en van ons T-shirt een drijver konden maken:

Op woensdag kregen we college over hoe je een oliebron boort:

En wat voor apparaten er zijn om 'blowouts' te voorkomen (en dat die niet altijd helemaal goed werken):

En daarna gingen we een bron boren in een simulator:

Donderdag was het de dag voor produktie: wat moeten de koolwaterstoffen allemaal ondergaan voordat ze kunnen worden verscheept (schip/pijpleiding):

Water word uit de olie 'gefilterd'.

En daarna gingen we met een nagebouwde bron (die nu water pompte) een 'spelletje' doen waarbij we in 2 groepen werden ingedeeld (een saboteerd de productielijn, de andere moet 'm zien te repareren voordat hij automatisch wordt afgesloten (veiligheid)):

Brad heeft het probleem gevonden en verhelpt het.

De dames sabotteren de boel.

's Avonds kregen we in een soort ceremonie een certificaat dat we deze training met succes hadden afgerond:

Vrijdag stond een bezoek aan het Shell kantoor in New Orleans gevolgd door een 'Katrina tour' op het programma, maar op weg naar New Orleans viel de bumper van de bus af, en stonden we 2 uur stil voordat we onze reis konden vervolgen. Daardoor werd het bezoek aan het Shell kantoor verkort tot 1 uur (inclusief lunch). Erg jammer... de Katrina tour ging overigens wel door. Het volgende fotoverslag daarover. Bedenk daarbij dat het meer dan een jaar geleden is dat de orkaan toesloeg, en dat dit geen 3e wereldland is!