Hong Kong
Op 5 november was het dan zover... ik ging met enige tussenstops op weg naar Thailand, waar ik mijn club zou treffen voor ons clublustrum.
Dit concept verdient enige uitleg: binnen studentenverenigingen met jaarclubs is er meestal de traditie dat je het vijfjarig bestaan van je club viert met een uitgebreide vakantie die eigenlijk te veel geld kost. Zo ook op het DSC. Vanaf ons eerste jaar is er dan ook op gehamerd dat iedereen geld moest sparen om op clublustrum te gaan. Helaas waren er constant onenigheden over hoe veel te sparen, waar te sparen (gezamenlijke rekening, of individueel) etc. etc. Na vijf jaar had de meerderheid binnen mijn club dan ook geen geld om op lustrumreis te gaan. Het plan werd echter niet van tafel geschoven, maar alleen uitgesteld. Zo zijn er verschillende plannen voorbij gekomen, maar steeds was tijd of geld het probleem. Tot ongeveer een jaar geleden een mysterieuze 'Simba' een email stuurde naar de club met de mededeling dat het nu toch echt ging gebeuren. Data werden geprikt, plannen werden gemaakt en eind Januari maakte Simba de plannen en zichzelf bekend (zie "begin spring semester" onderaan).
Helaas bleek Simba zelf (Ahee) vanwege een oorontsteking niet mee te kunnen op clublustrum, maar ondanks dat gemis hebben we gelukkig nog wel een toptijd gehad!
Omdat ik natuurlijk veel te veel heb beleefd om in één verhaal te vertellen, beperk ik me in deze post verder tot mijn trip naar, en verblijf in Hong Kong (nog geen clublustrum dus).
Op 5 november dus... stapte ik in Austin op het vliegtuig naar San Francisco (via Denver) nadat ik door mijn huisgenoot op het vliegveld was afgezet. Een paar uur later in SF moest ik (helaas) zelf mijn koffers weer inchecken op mijn aansluitende vlucht met Singapore Airlines. Toen mijn koffers eenmaal van de lopende band af kwamen rollen bleek dat ze niet al te zorgvuldig met mijn bagage waren omgesprongen: mijn hard-shell koffer had gaten in de hoeken. Ik ging dus naar de bagage-afhandelingsdesk van United met mijn klacht, waar ik een papiertje kreeg waarmee ik mijn koffer kon komen inleveren zodat hij binnen 3 weken gerepareerd zou worden. Daar had ik op dat moment dus niet zo heel veel aan, en een stuk tape om het af te plakken hadden ze ook niet....
Aangezien ik mijn volgende vlucht moest halen heb ik mijn koffers in die staat maar ingecheckt en ben ik naar de gate gegaan.
De 747 die me naar Hong Kong zou brengen bleek volledig volgeboekt, en van alle passagiers waren er 8!!!!! blank! Veruit de meeste passagiers waren Indiërs waarvan niet iedereen helemaal strikt met zijn (of haar) persoonlijk hygiëne omging... bah! In het vliegtuig bleek ik ook nog eens aan het raam te zitten, naast een behoorlijk dikke mevrouw, en achter iemand die vanaf het moment dat het mocht de stoel volledig achteruit zette. Hier werd ik ongeveer claustrofobisch van, maar ik durfde eigenlijk niets te zeggen tegen het cabinepersoneel omdat het wel leek dat ik de enige passagier was die niet liep te klagen over het een of ander. Uiteindelijk heb ik toch maar mijn mond opengetrokken en kreeg ik een stoel aan de nooduitgang. De vlucht was verder een ramp (vooral voor de stewardessen) omdat iedereen bleef klagen en ook nog eens het in-flight entertainment systeem uitviel, maar bracht ons veilig in Hong Kong.
Tijdens de landing (en het uitstappen .... waarom wil iedereen toch altijd het vliegtuig al uit voordat de deur open is????) raakte ik aan de praat met een van de stewardessen. Het cabinepersoneel bleef ook nog 2 dagen in Hong Kong en de Maleisische stewardess genaamd Tun gaf me haar telefoonnummer zodat we 's avonds een drankje konden gaan drinken.
Onderaan deze post staat een overzichtskaartje waar je kunt zien waar ik onder andere in Hong Kong geweest ben.
Toen ik bij mijn hotel aankwam was het ongeveer half acht 's ochtends, dus ik besloot een van de wandelroutes uit de lonely planet te gaan doen. Dit was een prima manier om Hong Kong Island te verkennen. Zo blijkt Hong Kong het New York voor die hards te zijn: nog veel meer hoogbouw en drukte! Maar tegelijkertijd zijn er heel veel kleine winkeltjes. Zolang je op de hoofdstraten blijft lijkt het alsof je in een westerse stad bent, maar zogauw je een zijstraat inloopt verlaat je het westen en sta je in China. Geen enkele westerling te vinden, mensen spreken geen Engels meer, verse groenten, fruit, vlees en vis evenals kleding en blokker-artikelen staan half op straat uitgestald, andere straten zijn een grote (maar heel smalle) markt... heel indrukwekkend allemaal. Vanwege de drukte durfde ik alleen niet mijn camera uit mijn zak te halen, want ik wist niet heel goed hoe veilig deze stad was, dus helaas heb ik hier niet echt foto's van.
Wat me nog heel goed bij staat is dat ik op een gegeven moment langs een viswinkeltje liep toen een vis genoeg had van de kom water waarin hij lag en besloot er uit te springen (de vis was zo'n 40 cm lang, en de kom was niet veel groter en had een laag water van misschien 25cm, dus geef hem eens ongelijk). Hij eindigde op straat waar de mensenmassa direct uit elkaar bewoog om plaats te maken. Spartelend sprong de vis over straat en zag je de menigte weg bewegen. Na een paar seconden kwam de winkelier naar buiten met een schepnet en binnen no time lag de vis terug in zijn bak.
Dit was heel grappig en tegelijkertijd indrukwekkend om te zien!
Dit concept verdient enige uitleg: binnen studentenverenigingen met jaarclubs is er meestal de traditie dat je het vijfjarig bestaan van je club viert met een uitgebreide vakantie die eigenlijk te veel geld kost. Zo ook op het DSC. Vanaf ons eerste jaar is er dan ook op gehamerd dat iedereen geld moest sparen om op clublustrum te gaan. Helaas waren er constant onenigheden over hoe veel te sparen, waar te sparen (gezamenlijke rekening, of individueel) etc. etc. Na vijf jaar had de meerderheid binnen mijn club dan ook geen geld om op lustrumreis te gaan. Het plan werd echter niet van tafel geschoven, maar alleen uitgesteld. Zo zijn er verschillende plannen voorbij gekomen, maar steeds was tijd of geld het probleem. Tot ongeveer een jaar geleden een mysterieuze 'Simba' een email stuurde naar de club met de mededeling dat het nu toch echt ging gebeuren. Data werden geprikt, plannen werden gemaakt en eind Januari maakte Simba de plannen en zichzelf bekend (zie "begin spring semester" onderaan).
Helaas bleek Simba zelf (Ahee) vanwege een oorontsteking niet mee te kunnen op clublustrum, maar ondanks dat gemis hebben we gelukkig nog wel een toptijd gehad!
Omdat ik natuurlijk veel te veel heb beleefd om in één verhaal te vertellen, beperk ik me in deze post verder tot mijn trip naar, en verblijf in Hong Kong (nog geen clublustrum dus).
Op 5 november dus... stapte ik in Austin op het vliegtuig naar San Francisco (via Denver) nadat ik door mijn huisgenoot op het vliegveld was afgezet. Een paar uur later in SF moest ik (helaas) zelf mijn koffers weer inchecken op mijn aansluitende vlucht met Singapore Airlines. Toen mijn koffers eenmaal van de lopende band af kwamen rollen bleek dat ze niet al te zorgvuldig met mijn bagage waren omgesprongen: mijn hard-shell koffer had gaten in de hoeken. Ik ging dus naar de bagage-afhandelingsdesk van United met mijn klacht, waar ik een papiertje kreeg waarmee ik mijn koffer kon komen inleveren zodat hij binnen 3 weken gerepareerd zou worden. Daar had ik op dat moment dus niet zo heel veel aan, en een stuk tape om het af te plakken hadden ze ook niet....
Aangezien ik mijn volgende vlucht moest halen heb ik mijn koffers in die staat maar ingecheckt en ben ik naar de gate gegaan.
De 747 die me naar Hong Kong zou brengen bleek volledig volgeboekt, en van alle passagiers waren er 8!!!!! blank! Veruit de meeste passagiers waren Indiërs waarvan niet iedereen helemaal strikt met zijn (of haar) persoonlijk hygiëne omging... bah! In het vliegtuig bleek ik ook nog eens aan het raam te zitten, naast een behoorlijk dikke mevrouw, en achter iemand die vanaf het moment dat het mocht de stoel volledig achteruit zette. Hier werd ik ongeveer claustrofobisch van, maar ik durfde eigenlijk niets te zeggen tegen het cabinepersoneel omdat het wel leek dat ik de enige passagier was die niet liep te klagen over het een of ander. Uiteindelijk heb ik toch maar mijn mond opengetrokken en kreeg ik een stoel aan de nooduitgang. De vlucht was verder een ramp (vooral voor de stewardessen) omdat iedereen bleef klagen en ook nog eens het in-flight entertainment systeem uitviel, maar bracht ons veilig in Hong Kong.
Tijdens de landing (en het uitstappen .... waarom wil iedereen toch altijd het vliegtuig al uit voordat de deur open is????) raakte ik aan de praat met een van de stewardessen. Het cabinepersoneel bleef ook nog 2 dagen in Hong Kong en de Maleisische stewardess genaamd Tun gaf me haar telefoonnummer zodat we 's avonds een drankje konden gaan drinken.
Onderaan deze post staat een overzichtskaartje waar je kunt zien waar ik onder andere in Hong Kong geweest ben.
Toen ik bij mijn hotel aankwam was het ongeveer half acht 's ochtends, dus ik besloot een van de wandelroutes uit de lonely planet te gaan doen. Dit was een prima manier om Hong Kong Island te verkennen. Zo blijkt Hong Kong het New York voor die hards te zijn: nog veel meer hoogbouw en drukte! Maar tegelijkertijd zijn er heel veel kleine winkeltjes. Zolang je op de hoofdstraten blijft lijkt het alsof je in een westerse stad bent, maar zogauw je een zijstraat inloopt verlaat je het westen en sta je in China. Geen enkele westerling te vinden, mensen spreken geen Engels meer, verse groenten, fruit, vlees en vis evenals kleding en blokker-artikelen staan half op straat uitgestald, andere straten zijn een grote (maar heel smalle) markt... heel indrukwekkend allemaal. Vanwege de drukte durfde ik alleen niet mijn camera uit mijn zak te halen, want ik wist niet heel goed hoe veilig deze stad was, dus helaas heb ik hier niet echt foto's van.
Wat me nog heel goed bij staat is dat ik op een gegeven moment langs een viswinkeltje liep toen een vis genoeg had van de kom water waarin hij lag en besloot er uit te springen (de vis was zo'n 40 cm lang, en de kom was niet veel groter en had een laag water van misschien 25cm, dus geef hem eens ongelijk). Hij eindigde op straat waar de mensenmassa direct uit elkaar bewoog om plaats te maken. Spartelend sprong de vis over straat en zag je de menigte weg bewegen. Na een paar seconden kwam de winkelier naar buiten met een schepnet en binnen no time lag de vis terug in zijn bak.
Dit was heel grappig en tegelijkertijd indrukwekkend om te zien!
Hong Kong
Het gemeentehuisToen ik in het park naast het gemeentehuis even mijn kaartje stond te bekijken, werd ik ontboden door een stel schoolmeisjes in uniformpjes. Ik schat dat ze een jaar of 15 waren. Zeer verlegen en giechelend legden ze uit dat ik de langste man was die ze ooit gezien hadden en of ik een foto kon maken. Tuurlijk kon ik dat, ware het niet dat ik het verkeerd begrepen had: ze wilden met mij op de foto! Helaas had ik niet de tegenwoordigheid van geest om van deze grappige gewaarwording ook zelf een foto te maken.
Een stukje verderop kwam ik in Chater Garden een bekend tafereel tegen: een Nederlandse windmolen en een aantal Nederlandse huisjes. Er bleek die middag een soort van business bijeenkomst te zijn om Chinese en Nederlandse bedrijven meer zaken te laten doen. Dit alles was compleet met orgel, Heineken bier, poffertjes, haring met wittebrood enz.
Hong Kong Park
Skyline bij nacht (gezien vanaf Kowloon)Na de hele dag Hong Kong te hebben verkend (en een klein middagdutje te hebben gedaan), besloot ik 's avonds een echte Chinese maaltijd te gaan nuttigen op Kowloon (aan de overkant van Hong Kong Island). Ik besloot om die reden niet op de toeristische plekken te blijven maar kleine zijstraatjes op te zoeken. Ik kwam terecht in een restaurantje waar alleen Chinezen zaten. Het eten was lekker, maar/en anders dan ik gewend was.
Na het eten besloot ik een kroeg op te zoeken. Maar aangezien ik niet echt iets kon vinden wat me beviel eindigde ik in de Irish pub op Nathan Road (dé toeristische straat van Hong Kong), maar niet voordat ik me een maatpak had laten aanpraten. Ik belde Tun op dat ik in die bar zat (vlakbij haar hotel) en even later kwam ze met Rini (de stewardess die me de nooduitgangplaats had gegeven) en de piloot van de vlucht langs.
Na het eten besloot ik een kroeg op te zoeken. Maar aangezien ik niet echt iets kon vinden wat me beviel eindigde ik in de Irish pub op Nathan Road (dé toeristische straat van Hong Kong), maar niet voordat ik me een maatpak had laten aanpraten. Ik belde Tun op dat ik in die bar zat (vlakbij haar hotel) en even later kwam ze met Rini (de stewardess die me de nooduitgangplaats had gegeven) en de piloot van de vlucht langs.
Tun (uit Maleisië), ikzelf en Rini (een Indonesische)De volgende dag was ik (vanwege de jetlag) weer vroeg wakker, en besloot ik eerst nog wat rond te lopen, alvorens naar Victoria's peak te gaan (en naar de Bank of China tower (die met die driehoeken op de foto's) waar je op de 43e verdieping ook een mooi uitzicht hebt over Hong Kong). 's Middags moest ik terug naar de kleermaker om mijn pak te passen zodat ik het later 's avonds kon ophalen. Ik ben daarna wat Chinees gaan eten op Times Square waar het stikt van de restaurants. Ook ditmaal was het weer heerlijk.
Een echte Chinese winkelstraat
Uitzicht vanaf Vicotria's peak
Skyline (vanaf Kowloon) bij daglicht, met originele Chinese zeilboot
Skyline uitzicht vanaf de bar in mijn hotel.Tot slot wil ik nog een aantal bevindingen delen van deze fantastische stad:
- Het nieuwe vliegveld is geweldig!
- Ongelooflijk druk op straat.
- Heel veel kleine winkeltjes.
- Hele kleine mensjes.
- Openbaar vervoer is super geregeld en heel goedkoop.
- Alles is loopbaar (op Hong Kong Island en Kowloon).
- Bezorgservices (zoals pizzakoeriers) gaan in Hong Kong te voet ipv per scooter/auto.
- De begane grond wordt niet veel gebruikt door voetgangers, je hebt loopbruggen en een tunnelstelsel met winkels en al.
- Enorm veel dure winkels!
- Extreem veel wolkenkrabbers, maar heel veel dezelfde!
- The city that never sleeps!
- Cultuurschok: 1 hoek om en je bent van het Westen in het Oosten terecht gekomen (of andersom).
Een overzichtskaartje van waar ik onder andere geweest ben (klik op icoontjes voor meer info en foto's):
Posts
0 reacties.:
Een reactie posten