Caspar in Amerika: Spring Break Road trip deel 4: Las Vegas & Grand Canyon

Zoals gezegd vertrokken we 's avonds laat uit San Francisco. We hadden niet al te veel haast, aangezien de reis naar Vegas ongeveer 10 uur zou duren, en we toch pas 's middags ons hotel in konden.
Ik zou het eerste stuk rijden; wat inhield dat we ergens net buiten SF zouden tanken en ik dan die tank leeg zou rijden (wat neerkomt op zo'n 500 km). Bij dat tankstation besloot ik meteen maar 2 blikjes Red Bull in te slaan, om zeker te weten dat ik wakker zou blijven.
Ondanks dat we de 'regel' hadden dat de bij-rijder (voorin) wakker zou blijven om de chauffeur wakker te houden, lagen zowel Amit als Justin al gauw te tukken. Maar aangezien ik me fit voelde liet ik ze lekker een paar uurtjes tukken. Bij onze 2e tankstop lagen die twee nogsteeds te tukken, dus ik besloot verder te rijden. Op momenten dat ik slaperig werd, besloot ik mensen in Nederland te gaan bellen, aangezien het daar alweer dag was. Pas tegen zonsopkomst begon ik echt slaperig te worden, maar aangezien het ook weer lichter werd, werd het tegelijkertijd makkelijker om wakker te blijven. Het kwam er op neer dat ik het hele stuk naar Vegas in mijn eentje gereden heb. Toen het licht werd konden we ook weer genieten van het uitzicht: een heleboel niets, puur woestijn landschap:

In Vegas aangekomen parkeerden we bij ons hotel, en besloten we de 'strip' te gaan verkennen, totdat we in onze kamer konden. Het is echt fantastisch om te zien hoe nep Las Vegas eigenlijk is. Ook begonnen we voorzichtig aan een beetje te gokken in de "penny-slots". Deze automaten kosten dus maar 1 dollarcent per keer, maar je kunt dan ook bijna niets winnen. Om een beetje winkansen te krijgen moet je eigenlijk voor 25 cent per keer spelen. Maar het voordeel is, als je een beetje rustig aan doet, heb je ongeveer een dollar verloren voor elke keer dat een serveerster langs komt om je een drankje te brengen. Met een tip van een dollar (de drankjes zelf zijn gratis), komt het er dus op neer dat je voor 2 dollar wiskey-cola's drinkt (of baco's of wat je ook wilt). Best prima dus.

Toen we eenmaal onze kamer in konden, was het tijd voor een powernap van 2 uurtjes. Daarna gingen we verder met gokken, en bekeken we de wereldberoemde fontein-show van het Bellagio-hotel/casino.

Ons hotel/casino: "Excalibur"
We hadden een riante kamer voor een hele schappelijke prijs per nacht.

Amit met zijn 'winst'.

Later die avond wilden we eigenlijk nog uit gaan, maar we (vooral ik) waren daar veel te moe voor, dus doken we relatief vroeg ons nest in.

De volgende ochtend waren er 'lessen' in roulette, black jack & craps. Dit was best interessant, vooral craps (met de dobbelstenen) waar ik zelfs na die 'les' nog amper iets van snapte. Daarna besloten we naar het zwembad te gaan. Daar kreeg mijn fotocamera zwemles, vandaar dat ik niet meer foto's van Vegas heb. Goede reden om een keer terug te komen. Mijn camera was overigens niet geheel kapot: nadat ik hem uit het zwembad had opgevist, en te drogen had gelegd (voor ongeveer 20 uur), deed hij het weer. De schade is beperkt tot wat waterschade aan het display en een niet meer werkende flits.
Na het zwembad was het weer tijd voor gokken: dit keer probeerden we ons geluk aan de roulette tafel. Uiteraard probeerde ik -lekker dichtgetikt- mijn geluk op de 8 (club), de 29 (OD), de 30 ('huisnummer' van de zaak), 11 (geboortedag) en de 5 (geboortemaand) en zowaar won ik bijna al het geld terug wat ik de dag ervoor had verloren. Justin & Amit hadden meer geluk (respectievelijk 60 en 100 dollar winst).
's Avonds zijn we nog naar een nachtclub geweest (ouch: 30 dollar entree, en dan 7.50 dollar voor een pilsje)! Nadat Justin naar huis wilde om te gaan tukken zijn Amit en ik nog naar een bar vlak bij ons hotel gegaan (pils zelfde prijs, entree 10 dollar), en toen we 'm redelijk hadden hangen, zijn we weer aangeschoven aan de roulette tafel en later de slotmachines. Ondanks dat dat redelijk dom is om te doen als je dronken bent, speelden we beiden quitte en besloten we daarna maar te stoppen omdat we 4 uur later moesten vertrekken!

Het wakker worden de ochtend daarop was dus niet echt feest, en half misselijk en met een kloppende koppijn stapten we in de auto, op weg naar de Hoover-dam. Daar besloten we de rondleiding te doen: heel interessant, al stond m'n hoofd er niet helemaal naar:

Na alles te hebben geleerd over deze stuwdam, reden we verder naar de Grand Canyon. De weg daarnaartoe was uiteraard weer niets meer dan woestijn, maar wederom een prachtig gezicht:

Bij de Grand Canyon zouden we slechts een korte stop maken, om de zonsondergang te zien. Dit was werkelijk waar spectaculair, al denk ik dat een bezoek aan de Grand Canyon midden op de dag nog spectaculairder is, omdat je dan beter diepte ziet door de schaduwen.